Wyrok NSA z dnia 24 lutego 2010 r., sygn. II FSK 37/10

Wpis w księdze wieczystej przesądza o tym, czy zobowiązanie podatkowe jest zabezpieczone hipoteką w trybie art. 70 § 8 Ordynacji podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Nowak, Sędziowie NSA Bogusław Dauter, Jan Grzęda (sprawozdawca), Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 13 czerwca 2008 r. sygn. akt I SA/Wr 1323/07 w sprawie ze skargi J. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 22 maja 2007 r. nr [...] w przedmiocie określenia odsetek za zwłokę w zaliczkach na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2000 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. J. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1.200 (jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 13 czerwca 2008r. sygn. akt I SA/Wr 1323/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę J. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. W swoim orzeczeniu Sąd przyjął następujący stan faktyczny sprawy:

Małżonkowie J. i E. J. (dalej podatnicy, skarżący, strony, małżonkowie) w 2000 r. roku prowadzili odrębnie działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami kosmetycznymi - skarżąca pod firmą "G. (dalej "G."), zaś skarżący "B." (dalej "B."). Siedziby obu ww. firm mieściły się pod jednym adresem, zajmowały się sprzedażą tych samych kosmetyków i rozliczały się na zasadach ogólnych. W toku prowadzonego postępowania podatkowego dotyczącego rozliczenia za 1999 r. okazało się, że skarżący nie mogą okazać dokumentacji podatkowej za lata 1995 - 1998 i 2000 r., bowiem została ona im ona skradziona. Poinformowali także o braku możliwości jej odtworzenia gdyż w kancelarii podatkowej prowadzącej dokumentację podatników, dokonano kradzieży komputera zawierającego wszystkie ich dane. Przedłożono jedynie niepełne ewidencje, księgi przychodów i rozchodów obu firm za okres od kwietnia do grudnia 2000 r. oraz ich wydruki komputerowe. Nie przedłożono natomiast ewidencji sprzedaży bezrachunkowej. W zawiązku z tymi zdarzeniami, po wszczęciu postępowania podatkowego w zakresie weryfikacji rozliczenia rocznego skarżących za 2000 r., organ podatkowy określił podstawę opodatkowania i należne zobowiązanie podatkowe w drodze oszacowania. Rozpatrując sprawę w postępowaniu odwoławczym Dyrektor Izby Skarbowej zmniejszył wymiar zobowiązania firmie "G.", co wpłynęło na wymiar łącznego zobowiązania skarżących.