Wyrok NSA z dnia 17 lutego 2010 r., sygn. II FSK 1501/08

Podstawą zarzutów kasacyjnych może być naruszenie wyłącznie takich przepisów, które stosował albo miał stosować sąd.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędziowie NSA Jan Rudowski, WSA del. Alojzy Skrodzki (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 grudnia 2007 r. sygn. akt I SA/Wr 443/06 w sprawie ze skargi D. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 23 grudnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od D. L. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 7200 (słownie: siedem tysięcy dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 12 grudnia 2007 r. sygn. akt I SA/Wr 443/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę D. Ł. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 23 grudnia 2005 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r.

Z uzasadnienia orzeczenia wynika, iż D. Ł. w złożonym zeznaniu o wysokości dochodu osiągniętego w 1999 roku (PIT-32) wykazał dochód z działalności gospodarczej w kwocie 105.343,52 zł. oraz podatek w kwocie 29.796,70 zł. przy uwzględnieniu odliczeń.

Po przeprowadzeniu kontroli podatkowej, a następnie postępowania podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. decyzją z dnia 22 marca 2005 r., nie zgadzając się z rozliczeniem dokonanym przez podatnika, określił D. Ł. wysokość zobowiązania w kwocie 357.103,80 zł, przyjmując za podstawę opodatkowania dochód w kwocie 916.705,44 zł określony w drodze oszacowania na mocy przepisów art. 23 § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. z 2005r. Dz. U. Nr 8 poz. 60 ze zm.)

Z uwagi na brak dokumentacji podatkowej, poza zweryfikowanymi deklaracjami podatkowymi sporządzonymi przez podatnika przed kradzieżą tej dokumentacji, organ I instancji uwzględnił odtworzone w trakcie czynności kontrolnych dokumenty poświadczające usługi sprzedane przez D. Ł. kontrahentom wskazanym w tych dokumentach, mimo, że nie ustalono w trakcie postępowania podmiotów, od których usługi były nabywane, a zestawienie odtworzonych faktur sprzedaży w porównaniu z deklaracjami PIT-5 i VAT-7 za poszczególne miesiące wskazuje na zaniżenie przychodów w ośmiu miesiącach 1999 r. (łącznie 133 faktury).