Wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2010 r., sygn. I FSK 1852/08

W razie, gdy stan faktyczny ustalony przez organy w postępowaniu podatkowym prowadzonym zgodnie z regułami rządzącymi tym postępowaniem będzie różnił się od stanu przedstawionego we wniosku o interpretację, a różnica ta będzie na tyle istotna, że będzie wywierała wpływ na jego kwalifikację prawną, wnioskodawca nie będzie mógł skorzystać z uprawnień wynikających z art. 14k i następne Ordynacji podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (spr.), Sędzia NSA Juliusz Antosik, Sędzia del. WSA Ryszard Pęk, Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 lipca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 980/08 w sprawie ze skargi W. D. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2007 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 29 lipca 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 980/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi W. D. na pisemną interpretację indywidualną Ministra Finansów z 21 grudnia 2007 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług uchylił zaskarżoną interpretację, stwierdził, że nie może być ona wykonana w całości i zasądził zwrot kosztów postępowania sądowego.

W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że we wniosku z 24 września 2007 r. o udzielenie indywidualnej interpretacji przepisów dotyczących podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży gruntów skarżący wyjaśnił, że wraz z dwoma osobami fizycznymi w 2000 r. nabył 30 ha gruntów rolnych. Grunty te miały być podzielone na trzech nabywców i częściowo przeznaczone pod budowę domów, a pozostały teren miał być używany przez właścicieli do celów rekreacyjnych. W 2004 r. w wyniku wejścia w życie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego część tych gruntów została przekształcona na tereny o przeznaczeniu do zabudowy mieszkaniowej, usługowej, leczniczo-rehabilitacyjnej oraz turystycznej. Nabywcy nie prowadzili działalności gospodarczej w obszarze handlu nieruchomościami, jednak wobec zaistniałych warunków właściciele zdecydowali się na częściowy podział gruntów i dalszą ich odsprzedaż. Z uwagi na znaczną powierzchnią terenu właściciele wydzielili z jego części 18 działek z przeznaczeniem pod budownictwo mieszkaniowe celem ich sprzedaży. Skarżący zadał wobec tego pytanie, czy sprzedaż majątku prywatnego - działek wydzielonych z gruntu używanego do celów prywatnych - jest podstawą do odprowadzenia należnego podatku VAT. W jego ocenie stosownie do art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej u.p.t.u.), a także art. 2 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 11 grudnia 2006 r.) używanie, sprzedaż bądź też inne zadysponowanie prywatnym majątkiem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Osoba fizyczna dokonująca sprzedaży własnego majątku prywatnego nie staje się podatnikiem w rozumieniu powyższych przepisów, nawet jeśli wykracza to poza incydentalną sprzedaż i przybiera charakter sukcesywny.