Wyrok NSA z dnia 26 stycznia 2010 r., sygn. II FSK 1460/08
Polski ustawodawca zdecydował się na niepobieranie podatku od dochodów płynących bezpośrednio z zachowań nielegalnych oraz niemoralnych. Wydaje się, że u podstaw przyjęcia takiego rozwiązania leżała chęć dostosowania prawa podatkowego do uniwersalnych wartości wynikających z regulacji prawa karnego i prawa cywilnego. Stanowi to swego rodzaju wyraz dezaprobaty ustawodawcy w stosunku do określonych zachowań, w tym także takich, które potępiane są przez społeczeństwo. Do oceny, czy określone przysporzenie może zostać zaliczone do kategorii przychodów, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f., nie wystarczy samo stwierdzenie, że ma ono jakikolwiek związek z działalnością przestępczą podatnika.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędziowie: NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), WSA del. Bogusław Woźniak, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 9 marca 2007 r. sygn. akt I SA/Kr 791/05 w sprawie ze skargi R. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 4 kwietnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 1998 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 9 marca 2007 r., sygn. akt I SA/Kr 791/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę R. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 4 kwietnia 2005 r., w przedmiocie ustalenia wysokości zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 1998 r.
Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że powyższym rozstrzygnięciem Dyrektor Izby Skarbowej, działając na podstawie art.233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz.60 ze zm.; zwanej dalej: Ordynacja podatkowa) w zw. z art. 20 ust. 3 i art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Nr 90, poz. 416 ze zm.; zwanej dalej: u.p.d.o.f.), utrzymał w mocy decyzję z dnia 15 listopada 2004 r. Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K., którą ustalono podatnikowi wysokość zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 1998 r. w wysokości w kwocie 747, 697, 90 zł.