Wyrok NSA z dnia 9 grudnia 2009 r., sygn. I OSK 868/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Bujko, Sędzia NSA Irena Kamińska (spr)., Sędzia WSA del. do NSA Jarosław Stopczyński, Protokolant Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2009r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 25 marca 2009r. sygn. akt II SA/Sz 1032/08 w sprawie ze skargi W. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia (...) października 2008r. nr (...) w przedmiocie stanowiska wierzyciela oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 25 marca 2009 r., sygn. akt II SA/Sz 1032/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę W. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia (...) października 2008 r. nr (...) w przedmiocie stanowiska wierzyciela.

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, iż Prezydent Miasta Szczecina, działając jako wierzyciel należności, postanowieniem z dnia (...) sierpnia 2008 r. Nr (...), wydanym na podstawie art. 34 § 1 i 2 i art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r., Nr 229 poz. 1954 z późn. zm.) - dalej u.p.e.a., oraz art. 18 kpa, podtrzymał zasadność egzekucji prowadzonej w stosunku do W. K. w oparciu o tytuł wykonawczy Nr (...) .

W uzasadnieniu postanowienia wierzyciel wskazał, że pismem z dnia 5 sierpnia 2008 r. organ egzekucyjny tj. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Szczecinie poinformował, iż wszczął postępowanie egzekucyjne na podstawie tytułu wykonawczego Nr (...) z tytułu opłaty dodatkowej za nieopłacone postoje w strefie płatnego parkowania w stosunku do zobowiązanego W. K., a zobowiązany pismem z dnia 29 lipca 2008 r. wniósł zarzut na postępowanie egzekucyjne, w którym wskazał na niedopuszczalność egzekucji administracyjnej. W związku z tym, stosownie do art. 34 § 1 u.p.e.a. organ egzekucyjny zwrócił się do wierzyciela o zajęcie stanowiska co do zasadności zarzutu.