Postanowienie NSA z dnia 17 lutego 2009 r., sygn. II GZ 18/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Stanisław Gronowski po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia "D. R." Spółki z o.o. z siedzibą w S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 24 listopada 2008 r. sygn. akt II SA/Gl 1135/08 w zakresie oddalenia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi "D. R." Spółki z o.o. z siedzibą w S. na decyzję Komendanta Ś. Oddziału Straży Granicznej w R. z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 24 listopada 2008 r., sygn. akt II SA/Gl 1135/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. oddalił wniosek "D. R." Sp. z o.o. w S. o wstrzymanie wykonania decyzji Komendanta Ś. Oddziału Straży Granicznej w R. z dnia [...] września 2008 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej w kwocie 6.000 zł za naruszenie przepisów o transporcie drogowym. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie Sąd I instancji stwierdził, iż stosownie do treści art. 61 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej zwanej p.p.s.a., wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże sąd może na wniosek strony skarżącej wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli istnieją szczególne okoliczności uzasadniające takie orzeczenie, tj. gdy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Z kolei, uwzględnienie wniosku o udzielenie tymczasowej ochrony w postaci wstrzymania wykonania zaskarżonego atu lub czynności, stanowi odstępstwo od zasady wyrażonej w art. 61 § 1 p.p.s.a. i jest uwarunkowane uprzednim stwierdzeniem, że spełniona została co najmniej jedna z określonych powyżej przesłanek. W ocenie Sądu I instancji podnoszony we wniosku argument, iż wykonanie zaskarżonego rozstrzygnięcia może spowodować utratę środków finansowych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem samo wykonanie tego rodzaju aktu automatycznie nie skutkuje wyrządzeniem znacznej szkody. Skarżąca nie powołała żadnych okoliczności wskazujących na jej sytuację finansową, co spowodowało, iż Sąd I instancji uznał, że nie wykazała, że wykonanie zaskarżonego aktu dotyczącego świadczenia pieniężnego mogłoby doprowadzić do wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła skarżąca, domagając się jego uchylenia w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w G., ewentualnie uchylenia zaskarżonego postanowienia w całości oraz wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji oraz zasądzenia od organu na rzecz skarżącego kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy, w szczególności art. 61 § 3 p.p.s.a. poprzez uznanie, że okoliczności sprawy w postaci utraty środków finansowych na prowadzenie bieżącej działalności gospodarczej, skutkujące utrudnieniem jej prowadzenia w zestawieniu ze złożonymi okolicznościami sprawy, nie są równoznaczne z przesłankami w postaci niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków i nie uzasadniają wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji.