Wyrok NSA z dnia 17 czerwca 2009 r., sygn. I FSK 437/08

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Juliusz Antosik, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA (del.) Grażyna Jarmasz, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 13 listopada 2007 r., sygn. akt I SA/Gd 828/07 w sprawie ze skargi P. F. B. i. F. C. w G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 2 lipca 2007 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień 2006 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 13 listopada 2007 r., sygn. akt I SA/Gd 828/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w sprawie ze skargi P. w G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z 2 lipca 2007 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień 2006 r. uchylił zaskarżoną decyzję, określił, że nie może być ona wykonana i zasądził zwrot kosztów postępowania.

W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że w wyniku przeprowadzonej kontroli ustalono, że w deklaracji VAT-7 za wrzesień 2006 r. skarżąca wykazała kwotę do zwrotu na rachunek bankowy, uwzględniając podatek naliczony wynikający z faktury z 14 września 2006 r. wystawionej przez Z. A., który we wrześniu 2006 r. nie był zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług uprawnionym do jej wystawienia. W związku z tym Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. decyzją z 5 kwietnia 2007 r. określił skarżącej prawidłową kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe, bowiem zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej u.p.t.u.) na podstawie takiej faktury podatnik nie może dokonać obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w niej zawarty.

W wyniku złożonego odwołania Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z 2 lipca 2007 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji, podzielając jego stanowisko.