Wyrok NSA z dnia 3 marca 2009 r., sygn. II FSK 1728/07

Do zastosowania ulgi podatkowej na podstawie art. 17 ust.1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) uprawnia podatnika przeznaczenie dochodów na wymieniony w tym przepisie cel statutowy, zgodny z odrębnymi przepisami prawa, które w jego przedmiocie normują.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędziowie NSA Grzegorz Borkowski, WSA del. Tomasz Zborzyński, Protokolant Katarzyna Pawłowska, po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Polskiej Izby M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lipca 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 3452/06 w sprawie ze skargi Polskiej Izby M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 23 sierpnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Polskiej Izby M. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1.800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 13 lipca 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3452/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 23 sierpnia 2006 r., w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002 r.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że powyższym rozstrzygnięciem, wydanym na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm., dalej zwanej: "Ordynacja podatkowa") oraz art. 16 ust.1 pkt 28, art. 15 ust. 1 i art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., przywoływanej dalej jako "u.p.d.o.p."), organ podatkowy drugiej instancji uchylił decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia 9 maja 2006 r. określającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002 r. i orzekł w tym przedmiocie ad meritum.