Wyrok NSA z dnia 12 marca 2009 r., sygn. II FSK 1759/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędziowie: NSA Jerzy Rypina, NSA del. Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 27 lutego 2007 r. sygn. akt I SA/Kr 712/05 w sprawie ze skargi M. Z. i J. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 9 marca 2005 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. Z. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 7200 (siedem tysięcy dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 lutego 2007 r., w sprawie o sygn. akt l SA/Kr 712/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., powoływanej dalej w skrócie p.p.s.a.)oddalił skargę M. i J. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 9 marca 2005 r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 rok.

Jak wynika ze stanu sprawy, przedstawionego w uzasadnieniu wyroku Naczelnik Urzędu Skarbowego w N. decyzją z dnia 21 października 2004 r., Nr [...] wydaną na podstawie art. 207, art. 21 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm., powoływanej dalej w skrócie O.p.) oraz art. 25 ust. 4 pkt 2 i art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 ze zm., powoływanej dalej w skrócie u.p.d.o.f.) określił podatnikom zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. w kwocie 303.250,50 zł.

Organ podatkowy ustalił, że J. Z. w ramach wykonywanej działalności gospodarczej pod nazwą P.P.H.U. "T." w okresie od kwietnia do grudnia 2000 r. sprzedawał swoje wyroby B. K., bratu M. Z., prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą P.H.U. "E.". W transakcjach między nimi stosowano ceny znacznie niższe od cen stosowanych wobec innych niepowiązanych rodzinnie kontrahentów w tym samym czasie. B. K. sprzedawał wyroby zakupione u skarżącego jego dotychczasowym nabywcom po dotychczasowych cenach. Naczelnik Urzędu Skarbowego ocenił, że w tej sytuacji nie zaistniały racjonalne przesłanki uzasadniające rezygnację przez skarżącego z dochodu poprzez sprzedaż wyrobów po zaniżonych cenach B. K. Sprzedaż powiązanemu podmiotowi w kwietniu 2000 r. dokonywana była z marżą 150% kosztów produkcji, natomiast od maja do grudnia jedynie po samych kosztach produkcji. Natomiast dla innych odbiorców podatnik stosował ceny zawierające średnią marżę 300%.