Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 25 marca 2009 r., sygn. II FSK 1309/08

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Jan Rudowski, WSA del. Ludmiła Jajkiewicz, Protokolant Paweł Koluch, po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "P." S.A. w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 6 marca 2008 r. sygn. akt I SA/Gd 1028/07 w sprawie ze skargi "P." S.A. w G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 28 sierpnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1999 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "P." S.A. w G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 7.200 (siedem tysięcy dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Objętym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 6 marca 2008 r., sygn. akt I SA/Gd 1028/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę P. S.A. z siedzibą w G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 28 sierpnia 2007 r., w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1999 r.

Ze stanu faktycznego zaprezentowanego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że wzmiankowanym powyżej rozstrzygnięciem organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w G. z dnia 16 października 2006 r., w której określono spółce P. (wcześniej: E. S.A.) wysokość zobowiązania podatkowego za 1999 r. W ocenie organu podatkowego drugiej instancji, słusznie zakwestionowano wydatki, których podstawę miały stanowić faktury VAT wystawione przez B. s.c. w G. (...) oraz P. sp. z o.o. z siedzibą w S. (...). Faktury te dokumentowały czynności, które w rzeczywistości nie miały miejsca, natomiast księgi rachunkowe spółki w zakresie tychże zapisów okazały się nierzetelne. W konsekwencji wydatki poniesione na zakup opisanych w kwestionowanych fakturach usług nie stanowiły kosztu uzyskania przychodu w świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54, poz.654 ze zm., nazywanej w dalszym tekście w skrócie: u.p.d.o.p.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00