Wyrok NSA z dnia 13 marca 2009 r., sygn. II FSK 1577/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Włodzimierz Kubiak (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Stanisław Bogucki, WSA del. Tomasz Zborzyński, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "K." sp. z o. o. z siedzibą w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 16 maja 2007 r. sygn. akt I SA/Łd 1673/06 w sprawie ze skargi "K." sp. z o. o. z siedzibą w L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 12 lipca 2006 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2003 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "K." sp. z o. o. z siedzibą w L. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 5.400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 16 maja 2007 r., sygn. akt I SA/Łd 1673/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę "K." Sp. z o.o. w Ł. (zwanej dalej: "spółką") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia 12 lipca 2006 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2003 r.

W uzasadnieniu orzeczenia wskazano, że zaskarżoną decyzją organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. z dnia 24 stycznia 2006 r. określającą spółce zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2003 r.

Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. wskazał, że skarżąca spółka zrealizowane dodatnie różnice kursowe od własnych środków w walutach obcych w łącznej kwocie 166.847,44 zł (powstałe w następstwie uregulowania zobowiązań w walutach obcych wobec kontrahentów zagranicznych), przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych za 2003 r., wyłączyła statystycznie z przychodów (-) 166.847,44 zł i statystycznie włączyła do kosztów uzyskania przychodów (+) 166.847,44 zł. W konsekwencji spółka zaniżyła dochód do opodatkowania o kwotę 333.694,88 zł. Organ podatkowy argumentował, że w myśl ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 21, poz. 86 ze zm.), powstanie różnic kursowych uzależnione jest od charakteru transakcji, z której różnice te wynikają. Jeżeli transakcja wiąże się z ponoszeniem kosztów wówczas również i różnice kursowe, bez względu na ich wartość matematyczną, dotyczą kosztów zmniejszając je bądź je zwiększając. Organ odwoławczy uznał za bezzasadne twierdzenie spółki, że wyliczona stosownie do art. 15 ust. 1a powołanej ustawy różnica kursowa od własnych środków w walutach obcych, analogicznie jak różnica od transakcji gospodarczej wynikająca z art. 15 ust. 1, podwyższa koszt. Przepisy podatkowe odróżniają bowiem różnice kursowe zrealizowane od własnych środków w walutach obcych od różnic kursowych występujących przy transakcjach gospodarczych, rozliczanych w walutach obcych.