Wyrok NSA z dnia 24 lutego 2009 r., sygn. I FSK 1699/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA del. Ryszard Pęk (sprawozdawca), Protokolant Dorota Pawlicka-Błażejewska, po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 20 czerwca 2007 r. sygn. akt I SA/Ke 127/07 w sprawie ze skargi M. R. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 17 stycznia 2007 r. nr [...], [...], [...], [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec, kwiecień 2003 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. R. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 600 zł (słownie: sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę M. R. (dalej skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 17 stycznia 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec i kwiecień 2003r.

W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny ustalony przez organy podatkowe w niniejszej sprawie.

Zaskarżonymi decyzjami Dyrektor Izby Skarbowej w K. utrzymał w mocy decyzje Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z dnia 26 kwietnia 2006 r.: nr: [...] w sprawie określenia za styczeń 2003 r. zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług w wysokości 6.491 zł., nr: [...] w sprawie określenia za luty 2003 r. zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług w wysokości 3.210 zł., nr: [...] w sprawie określenia za marzec 2003 r. zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług w wysokości 511 zł. oraz nr: [...] w sprawie określenia za kwiecień 2003 r. zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług w wysokości 11.150 zł. Organ odwoławczy wyjaśnił w uzasadnieniu, że przeprowadzona przez Urząd Skarbowy w S. kontrola podatkowa wykazała, że skarżący za miesiące od stycznia do kwietnia 2003 r. w ewidencji zakupu VAT zarejestrował podatek naliczony w wysokości 6.255 zł wynikający z faktury VAT Nr [...] z dnia 6 stycznia 2003 r. i Nr [...] z dnia 22 stycznia 2003 r. zadeklarowany w deklaracji VAT -7 za styczeń 2003 r. oraz w kwocie 4.021,57 zł z faktury VAT Nr [...] z dnia 12 lutego 2003 r. zadeklarowany w deklaracji VAT -7 za luty 2003 r. Wystawcą faktur była firma J. J. S. w O. i - jak ustalono w toku postępowania - dotyczyły one fikcyjnych transakcji zakupów oleju napędowego. W związku z tym, że skarżący zadeklarował podatek naliczony z tej faktury do deklaracji VAT-7 za styczeń i luty 2003 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. wydał decyzje z dnia 26 kwietnia 2006 r. nr: [...] i nr [...], określające zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług te dwa miesiące. Decyzje te miały z kolei wpływ na następne okresy rozliczeniowe w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług w za marzec i kwiecień 2003 r. W uzasadnieniu decyzji wyjaśniono następnie, że potwierdzeniem ustaleń o fikcyjnych transakcjach zakupów oleju napędowego były włączone, jako dowód w sprawie, nadesłane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w O., ustalenia oraz materiały dowodowe. Wynikało z nich, że J. S. zgłosił w dniu 22 listopada 2002 r. rozpoczęcie działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży hurtowej paliw stałych, ciekłych i gazowych, wskazując jako miejsce prowadzenia działalności adres: O., ul. [...]. Decyzją z dnia 7 maja 2003 r., nr: [...] Prezydent Miasta R. wykreślił z ewidencji działalności gospodarczej z dniem 6 maja 2003 r. działalność zgłoszoną przez J. S., J. W dniu 12 maja 2003 r. do Urzędu Skarbowego w O. wpłynęło zgłoszenie J. S. o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w związku z likwidacją działalności gospodarczej z dniem 6 maja 2003 r. Podczas kilkukrotnych prób przeprowadzenia kontroli podatkowej przez pracowników Urzędu Skarbowego w O. ustalono, że pod wskazywanym przez J. S. adresem wykonywania działalności brak było jakichkolwiek magazynów, dystrybutorów i urządzeń, które wskazywałyby na prowadzenie działalności gospodarczej. J. S. pod tym adresem wynajmował jedynie pomieszczenie biurowe, w którym podczas prób przeprowadzenia kontroli podatkowej nigdy go nie zastano, biuro każdorazowo było zamknięte.