Wyrok NSA z dnia 7 stycznia 2009 r., sygn. II FSK 1413/07

Jeżeli zaległość podatkowa nie istniała w chwili złożenia wniosku o jej umorzenie, organ podatkowy powinien postępowanie umorzyć jako bezprzedmiotowe.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia WSA del. Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Protokolant Anna Dziewiż - Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 7 stycznia 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 czerwca 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 3082/06 w sprawie ze skargi K. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 25 lipca 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, 2) odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę K. C. i uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W., którą uchylono decyzję organu pierwszej instancji i umarzono postępowanie w przedmiocie umorzenia skarżącej zaległości podatkowej w podatku od spadków i darowizn.

Wyrok wydany został w następujących okolicznościach sprawy:

Dnia 24 stycznia 2006 r. skarżąca złożyła wniosek o umorzenie "podatku od spadku" po zmarłej matce w wysokości 11.123,10 zł.

Decyzją z dnia 22 maja 2006 r. Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego W.- odmówił umorzenia zaległości podatkowej argumentując, że w sprawie nie wystąpiły okoliczności wskazujące na wyjątkowość sytuacji skarżącej, a ponadto Prezydent [...] W. nie wyraził zgody na umorzenie tej zaległości.

Decyzją z dnia 25 lipca 2006 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. uchylił decyzję organu pierwszej instancji i postępowanie umorzył jako bezprzedmiotowe. Wskazał, że decyzję ustalającą wysokość zobowiązania podatkowego doręczono skarżącej dnia 11 stycznia 2006 r. Ponieważ zgodnie z art. 47 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) [O.p.] termin płatności podatku wynosi 14 dni od dnia doręczenia decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego, termin płatności ciążącego na skarżącej podatku spadkowego upływał dopiero dnia 25 stycznia 2006 r. Skoro na mocy art. 51 § 1 O.p. zaległością podatkową jest podatek nie zapłacony w terminie płatności, w dacie złożenia przez skarżącą wniosku o umorzenie zaległości podatkowej zaległość ta jeszcze nie powstała. Postępowanie wszczęte wnioskiem podatnika o umorzenie zaległości było zatem bezprzedmiotowe i powinno zostać umorzone, a nie rozpatrzone merytorycznie, jak uczynił to organ pierwszej instancji.