Wyrok NSA z dnia 28 lipca 2009 r., sygn. I FSK 985/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Adam Bącal, Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Tomasz Kolanowski, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. P. - H. "D." Spółki Akcyjnej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 grudnia 2007 r., sygn. akt I SA/Wr 1346/07 w sprawie ze skargi P. P. - H. "D." Spółki Akcyjnej w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 15 grudnia 2003 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec 1999 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od P. P. - H. "D." Spółki Akcyjnej w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1800 zł (słownie: jeden tysiąc osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 grudnia 2007 r., sygn. akt I SA/Wr 1346/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, po rozpoznaniu skargi "D." S.A. we W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 15 grudnia 2003 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec 1999 r., uchylił decyzje organów obu instancji w części dotyczącej ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego, w pozostałym zakresie skargę oddalił, stwierdził, że uchylone decyzje we wskazanym zakresie nie podlegają wykonaniu oraz zasądził zwrot kosztów postępowania sądowego na rzecz strony skarżącej.

2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji wskazał, że w następstwie prowadzonego wobec skarżącej postępowania kontrolnego, obejmującego swym zakresem prawidłowość rozliczeń spółki w podatku od towarów i usług za lata 1998 i 1999, stwierdzono przypadki fałszowania dokumentów dotyczących obrotu olejem przepracowanym. Uznano, że spółka nie posiadała możliwości technicznych w swoich bazach paliw, aby selektywnie skupować olej przepracowany w zależności od rodzaju i stopnia jego zanieczyszczenia. Wskazano również, iż na bocznicy kolejowej olej przepompowywany był natomiast bezpośrednio do cystern kolejowych od różnych dostawców. Organ podniósł, że z faktur posiadanych przez skarżącą spółkę wynika, iż dostawcy posługiwali się nazwą towaru "olej przepracowany" albo "olej zużyty", a towar ten, sprzedawany następnie do rafinerii, nazywany był przez spółkę "olejem przepracowanym". Stwierdzono, że zgromadzony materiał dowodowy wskazuje, iż transakcje pomiędzy spółką a jej dostawcami zostały udokumentowane fakturami VAT stwierdzającymi czynności, które nie zostały faktycznie dokonane - faktury te potwierdzały nabycie oleju mineralnego przepracowanego, oleju mineralnego zużytego, smarowego oleju przepracowanego oraz oleju zanieczyszczonego olejami przepracowanymi, gdy tymczasem przedmiotem obrotu był wyłącznie olej opałowy. W konsekwencji organ uznał, że wystawione faktury dokumentują czynności, które nie zostały dokonane w rozumieniu § 54 ust. 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 156, poz. 1024 ze zm., dalej rozporządzenie VAT) i zakwestionował prawo spółki do dokonania rozliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych faktur. Organ odwoławczy, utrzymując decyzję w mocy, oparł się między innym na opinii specjalisty, z której wynika, iż olej opałowy, nawet gdyby został zanieczyszczony lub był wykorzystany do innych celów niż opałowych np. czyszczenia zbiorników - w żadnych przypadku nie może być nazwany "przepracowanym" czy tez "zużytym", gdyż nie pozwalają na to obowiązujące normy branżowe oraz przepisy dotyczące odpadów. Zwrócono uwagę, że olej opałowy nie występuje w formie oleju zużytego lub przepracowanego, bowiem w wyniku jego "używania" podlega on utlenieniu w procesie spalania i odprowadzony zostaje przez przewody kominowe. W efekcie olej opałowy nigdy nie wystąpi w obrocie handlowym w formie oleju zużytego lub przepracowanego, a zużyty, przepracowany olej opałowy występuje w postaci utlenionej - produktów spalania. Organ przeprowadził również dodatkowe postępowanie dowodowe co do okoliczności, jakiego rodzaju olej był przedmiotem zakupu przez kontrahentów skarżącej spółki z punktu widzenia celu gospodarczego i sposobu wykorzystania tego oleju. Stwierdzono, iż zawarte przez spółkę umowy sprzedaży miały charakter pozorny w rozumieniu art. 83 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 27, poz. 252 ze zm., dalej K.c.).