Wyrok NSA z dnia 23 lipca 2009 r., sygn. II FSK 449/08

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2006 r. wysokość darowizn pieniężnych na kościelną działalność charytatywno - opiekuńczą, o których mowa w art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.), na podstawie art. 26 ust. 6d w zw. z art. 27 ust. 7 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.), powinna być udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek ban kowy obdarowanego.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędziowie NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), WSA del. Ludmiła Jajkiewicz, Protokolant Joanna Drapczyńska, po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 grudnia 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 1712/07 w sprawie ze skargi D. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 24 lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Objętym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 18 grudnia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1712/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę D. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 24 lipca 2007 r., w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r.

Ze stanu faktycznego zaprezentowanego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że zaskarżoną decyzją organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia 15 maja 2007 r. określającą podatnikowi zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w wysokości 200.076 zł. Dyrektor Izby Skarbowej zaaprobował konstatacje organu pierwszej instancji dotyczące błędnego odliczenia przez podatnika od dochodu kwoty 492.000 zł - z tytułu darowizn na działalność charytatywno - opiekuńczą na rzecz pięciu kościelnych osób prawnych. Stwierdzono, że w sprawie nie dochodzi do kolizji czy też konkurencji przepisów dwóch odrębnych ustaw, czyli art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.) oraz art. 26 ust. 7 w związku z art. 26 ust. 6 d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2002 r. Nr 14, poz. 176; ze zm.; dalej w skrócie: u.p.d.o.f.). Wyżej wymienione ustawy spełniają całkowicie różne zadania w systemie prawa. Pierwsza z nich ma na celu uregulowanie relacji pomiędzy Państwem a Kościołem Katolickim, natomiast ustawa podatkowa jest aktem regulującym obowiązki daninowe obywateli wobec Państwa. Organ odwoławczy wskazał, że od dnia 1 stycznia 2006 r., na mocy art. 26 ust. 6 d u.p.d.o.f., do darowizn dokonywanych na podstawie innych ustaw stosuje się odpowiednio zasady określone w art. 26 ust. 7. u.p.d.o.f. Dotyczy to przede wszystkim darowizn na działalność charytatywno - opiekuńczą Kościołów i oznacza, że odliczenie może być dokonane, jeśli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna - dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu. W rozpatrywanej sprawie podatnik na potwierdzenie dokonania darowizn pieniężnych przedłożył w jednym z wymienionych przypadków - pokwitowanie odbioru darowizny, zaś w pozostałych - zaświadczenia wystawione przez obdarowanych potwierdzające otrzymanie przez nich darowizny, co nie wystarczyło do wypełnienia przesłanek z art. 26 ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.f.