Wyrok NSA z dnia 28 lipca 2009 r., sygn. I FSK 759/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Adam Bącal, Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Tomasz Kolanowski, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 czerwca 2007 r., sygn. akt III SA/Gl 36/07 w sprawie ze skargi P. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 9 listopada 2006 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach, 2. zasądza od P. B. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 46735 zł (słownie: czterdzieści sześć tysięcy siedemset trzydzieści pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, 3. przyznaje od Skarbu Państwa (Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach) adwokatowi T. S. wynagrodzenie za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w kwocie 6588 zł (słownie: sześć tysięcy pięćset osiemdziesiąt osiem złotych) uwzględniające stawkę podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 czerwca 2007 r., sygn. akt III SA/Gl 36/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, po rozpoznaniu skargi P. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 9 listopada 2006 r. w przedmiocie odpowiedzialności za zaległości podatkowe M. Sp. z o. o. w podatku od towarów i usług, uchylił zaskarżoną decyzję oraz stwierdził, iż nie podlega ona wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.

2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji ustalił, że organy podatkowe stwierdziły odpowiedzialność skarżącego za zaległości podatkowe spółki za 2000 r. oraz I-IV i VII 2001 r. w wysokości 6.017.937,00 zł wraz z należnymi odsetkami, ponieważ pełnił on obowiązki członka zarządu wymienionej spółki, a egzekucja należności ciążących na dłużniku pierwotnym okazała się bezskuteczna. Stwierdzono, że skarżący był członkiem zarządu spółki w okresie, w którym powstało jej zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług. Zauważono również, że wniosek o ogłoszenie upadłości spółki nie został złożony przez spółkę we właściwym czasie o czym stanowi art. 5 § 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. Prawo upadłościowe (Dz. U. Nr 118, poz. 512, dalej P.u.).