Wyrok NSA z dnia 14 października 2009 r., sygn. I FSK 834/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Zając (sprawozdawca), Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 14 października 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 lutego 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 1952/07 w sprawie ze skargi K. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 30 marca 2004 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. Z. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 19 lutego 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1952/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 30 marca 2004 r. Nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji wskazał, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Urzędu Skarbowego W.nz dnia 21 listopada 2003 r. orzekającą o odpowiedzialności podatkowej K. Z. - Prezesa Zarządu Spółki Akcyjnej "I." w W. za zaległości podatkowe tej spółki w podatku od towarów i usług za miesiące: marzec, kwiecień, lipiec, sierpień oraz październik i listopad 1998 r. wraz z odsetkami za zaległości. Z poczynionych przez Urząd Skarbowy ustaleń wynikało, że skarżący był jedynym członkiem zarządu ww. spółki w całym okresie jej działalności, zaś toczące się wobec spółki postępowanie upadłościowe umorzono z powodu braku środków na jego przeprowadzenie. W uzasadnieniu decyzji wydanej w I instancji organ wskazał, że okoliczność ta świadczy o bezskuteczności egzekucji wobec spółki. Organ stwierdził również, że skarżący nie wskazał mienia spółki, z którego możliwa byłaby egzekucja. Urząd Skarbowy wyjaśnił, że wniosek o ogłoszenie upadłości został złożony w dniu 21 lutego 2000 r. pomimo, iż bilans spółki podpisany przez skarżącego w dniu 15 stycznia 2000 r. wskazywał, że majątek spółki nie wystarcza na spłacenie długów. W ocenie organu podatkowego ogłoszenie upadłości powinno nastąpić zgodnie z obowiązującymi przepisami w dniu 31 stycznia 2000 r. W ocenie organu skarbowego zarząd spółki nie dopełnił żadnej z dwu przesłanek określonych w art. 5 rozporządzenia Prezydenta Rzeczpospolitej z dnia 24 października 1934 r. -Prawo upadłościowe (Dz. U. z 1991 r., Nr 118, poz. 512 ze zm.), co uzasadniało orzeczenie o odpowiedzialności podatkowej skarżącego na podstawie art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 Nr 8, poz. 60 ze zm.) - dalej "Ordynacja podatkowa".