Wyrok NSA z dnia 10 września 2009 r., sygn. II FSK 1662/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędziowie NSA Grzegorz Borkowski, WSA del. Hanna Kamińska (sprawozdawca), Protokolant Joanna Drapczyńska, po rozpoznaniu w dniu 10 września 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych: 1)A. C. 2)Dyrektora Izby Skarbowej w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 2 czerwca 2008 r. sygn. akt I SA/Gd 1076/07 w sprawie ze skargi A. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 31 sierpnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu 1) oddala obie skargi kasacyjne, 2) odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego między stronami w całości.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, wyrokiem z 2 czerwca 2008 r. sygn. I SA/Gd 1076/07, w wyniku skargi A.C., uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z 31 sierpnia 2007 r. Nr (...), w przedmiocie zryczałtowanego podatku od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów za 2001r.

Zakwestionowany wyrok zapadł na tle następującego stanu faktycznego, przyjętego przez Sąd I instancji:

W toku postępowania podatkowego ustalono, że podatniczka wraz z mężem B.C. poniosła w 2001r. wydatki obejmujące m.in. pożyczkę udzieloną przez jej męża. Dochód małżonków w 2001r. oraz oszczędności możliwe do zgromadzenia z okresu przed 2001r. stanowiły źródło finansowania wydatków w kwocie wskazanej w decyzjach. Nie stanowiły one jednak źródła finansowania pożyczki udzielonej przez B.C. w dniu 14 grudnia 2001r. Środki na udzielenie tej pożyczki zostały przelane na rachunek walutowy prowadzony przez Bank PEKAO SA na rzecz państwa C. w dniu 12 grudnia 2001r. Z informacji przekazanej przez ten bank wynika, że przekaz zagraniczny we wskazanej kwocie został zaksięgowany na rachunku walutowym w dniu 13 grudnia 2001r. i w tym samym dniu przeksięgowany na rachunek wspólny małżonków C., prowadzony w złotych polskich. Następnego dnia przekazem międzybankowym kwota ta została przekazana na rzecz pożyczkobiorcy. Organy podatkowe nie dały wiary zeznaniom B.C., iż powyższe środki pochodziły ze sprzedaży w 1998 r. nieruchomości położonej w Wielkiej Brytanii. Wskazano, że A.C. poinformowała w piśmie z dnia 1 kwietnia 2005r., iż B.C. posiadał oszczędności zgromadzone za granicą z pracy zawodowej w latach 1951-1990. Organy uznały jednak, że zeznania podatników w tym zakresie są sprzeczne, co podważa ich wiarygodność. Ponadto podatnicy nie udowodnili, aby B.C. posiadał na dzień 1 stycznia 2001r. zgromadzone na zagranicznych rachunkach bankowych oszczędności, w tym pochodzące ze sprzedaży domu w 1998 r. w Wielkiej Brytanii. Przekazy zagranicznych środków płatniczych w ciągu 2001r. nie są dowodem świadczącym o posiadaniu środków pieniężnych na dzień 1 stycznia 2001r. przez B.C. i nie dokumentują źródła pochodzenia tych pieniędzy. Ponadto ustalono, że przychód ze sprzedaży domu w Wielkiej Brytanii według okazanego dokumentu z dnia 29 kwietnia 1998 r. miał wysokość niewystarczającą do udzielenia wzmiankowanej pożyczki. Organy skarbowe ustaliły ponadto, że na rachunek wspólny państwa C. wpłynęły także kwoty pochodzące z przekazów zagranicznych z dnia 21 lutego 2001 r. i z dnia 4 maja 2001 r., które stanowiły źródło finansowania wydatków poniesionych w 2001r. Także w odniesieniu do tych kwot organy uznały, że pochodzą one ze źródeł nieujawnionych, gdyż podatnicy nie udowodnili, aby B.C. posiadał na dzień 1 stycznia 2001r. jakiekolwiek oszczędności za granicą. Z tych powodów, organy podatkowe uznały w niniejszej sprawie, iż środki pieniężne - przekazane z zagranicy na wspólne konto małżonków C. - we wskazanych kwotach - pochodziły z nieujawnionych źródeł, co zdecydowało o zastosowaniu art. 20 ust. 3 pdf.