Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 16 grudnia 2009 r., sygn. I FSK 1442/08

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Stanik (sprawozdawca), Sędzia NSA Juliusz Antosik, Sędzia NSA Jan Zając, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. R., A. R. i J. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 28 maja 2008 r. sygn. akt I SA/Bk 65/08 w sprawie ze skargi A. R., A. R. i J. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 14 grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od lipca do grudnia 2002 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza solidarnie od A. R., A. R. i J. R. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 1.350 ( słownie: jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 28.05.2008 r., sygn. I SA/Bk 65/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 151 ustawy z 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej "popsa" oddalił skargę A. R., A. R. i J. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 14.12.2007 r. utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia 20.07.2007 r., w której organ podatkowy pierwszej instancji określił skarżącym, jako spadkobiercom J. R., inne kwoty podatku od towarów i usług niż zadeklarowane za miesiące od lipca do grudnia 2002 r.

W uzasadnieniu do tego wyroku Sąd w pierwszej kolejności wskazał, że pierwotnie stroną postępowania przed organami podatkowymi był J. R. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą P.H.M.B.I. "R." w B. W związku z jego śmiercią organy podatkowe prowadziły postępowanie wobec jego spadkobierców: A. R., A. R. i J. R.

Sąd wskazał również, że sprawa dotycząca możliwości zastosowania przez J. R. preferencyjnej stawki podatkowej (0%) w związku z dostawami materiałów budowlanych na rzecz osób mniemających stałego miejsca zamieszkania na terenie Polski potwierdzonych dokumentami TAX FREE stanowiła już przedmiot kontroli sądowoadministracyjnej. Wyrokiem z dnia 20.04.2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, sygn. I SA/Bk 15/06, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. "a" popsa uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 29.11.2005 r., uznając, że w toku postępowania organy podatkowe naruszyły art. 122, art. 187 § 1 i art. 191 ustawy z 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137, poz. 926 ze zm.) - zwanej dalej "Ordynacja podatkowa". We wspomnianym wyroku Sąd podkreślił, że rozwiązania prawne obowiązujące w 2002 r. nie dawały podatnikowi faktycznej możliwości zweryfikowania przedkładanych mu przez podróżnych dokumentów TAX FREE, zatem, w ocenie Sądu, zakwestionowanie przez organy podatkowe prawa podatnika do zastosowania preferencyjnej stawki 0 % z tego tytułu, może być oparte jedynie na dowodach niebudzących jakichkolwiek wątpliwości. Tymczasem organy podatkowe oparły swoje rozstrzygnięcie na opinii biegłego grafologa, rejestrze R-30 dokumentów TAX FREE prowadzonym przez graniczne urzędy celne oraz pisemnej informacji Wydziału Granicznego Podlaskiego Oddziału Straży Granicznej w B. z dnia 04.05.2005 r. Zdaniem Sądu wymienione dowody zostały ocenione w sposób dowolny. Sąd w szczególności wskazał, że przedmiotem badania przez biegłego nie były okoliczności związane ze sposobem odciskania pieczęci (w ręku, na twardym podłożu) oraz ewentualnego wpływu sposobu ich przystawiania na efekt końcowy i jego zgodność ze wzorcem. Biegły nie badał też odcisków pieczęci funkcjonariuszy celnych, ani ich podpisów. Organ podatkowy nie zlecił biegłemu do wyjaśnienia i sam nie wyjaśnił, ile poszczególnych pieczęci było na stanie Oddziału Celnego w Ogrodnikach i jaki był ewentualny tryb ich likwidacji. Sąd stwierdził również, że fakt nie figurowania zakwestionowanych dokumentów w rejestrze R-30 nie może być wystarczającym dowodem na brak potwierdzenia wywozu towarów poza granicę państwową RP, bowiem w stanie prawnym obowiązującym do dnia 01.01.2005 r. rejestr R-30 nie posiadał przymiotu zupełności. Również pisemna informacja Wydziału Podlaskiego Oddziału Straży Granicznej w B. z uwagi na fakt, że przejścia graniczne nie prowadzą w pełnym zakresie ewidencji osób i środków transportu, powinna być oceniona z należytą ostrożnością. Eksponując wymienione wady postępowania Sąd nadmienił, że rozpatrując ponownie sprawę, organy skarbowe winny rozważyć uzupełnienie zebranego materiału dowodowego poprzez uzyskanie dodatkowej opinii biegłego.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00