Wyrok NSA z dnia 22 stycznia 2009 r., sygn. I FSK 23/08

Z przepisów regulujących zwrot podatku podróżnym w systemie TAX FREE jedną z niezbędnych przesłanek stosowania przez sprzedawcę stawki 0% do sprzedaży towarów podróżnemu jest dysponowanie dokumentem (TAX FREE) zawierającym potwierdzenie wywozu nabytych przez niego towarów poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej, przy czym potwierdzenie to powinno nastąpić stosownym stemplem przez graniczny urząd celny. Istotne bowiem dla zastosowania tej stawki w takiej sytuacji jest faktyczne wywiezienie przez podróżnego nabytego przez niego od sprzedawcy towaru, co powinno być potwierdzone w sposób bezsporny na powyższym dokumencie TAX FREE.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia WSA del. Tomasz Kolanowski, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 26 czerwca 2007 r. sygn. akt I SA/Lu 59/07 w sprawie ze skargi D.W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 29 listopada 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do kwietnia 2004 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 26 czerwca 2007 r., sygn. akt I SA/Lu 59/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę D. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 29 listopada 2006 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące styczeń - kwiecień 2004 r.

2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji wskazał, że istota sporu w sprawie sprowadza się do możliwości zastosowania stawki podatku 0% do kwot sprzedaży towarów wyszczególnionych w dokumentach TAX FREE, w sytuacji gdy przeprowadzone postępowanie wykazało nieprawidłowości dotyczące tych dokumentów. W ocenie strony stwierdzone w toku postępowania nieprawidłowości w dokumentach TAX FREE nie mogą mieć wpływu na rozliczenia podatkowe podatnika, ponieważ przedstawiane przez podróżnych dokumenty TAX FREE posiadały stemple potwierdzające wywóz towarów za granicę, podatnik nie miał możliwości ich weryfikacji, nieprawidłowości były przy tym niewielkie, niemożliwe do zauważenia przez podatnika. Nie można odmówić prawa do zastosowania stawki 0% na podstawie konsultacji z urzędami celnymi, ponadto nie istnieje żadna prawomocna decyzja właściwych organów stwierdzająca fałszerstwo stempli - organ podjął jedynie podejrzenie o ich sfałszowaniu, zaś rzeczywistym przychodem brutto ze sprzedaży towarów na rzecz podróżnych była wartość sprzedaży, do której zastosowano stawkę 0%. Organ nie podzielił tego stanowiska, wskazując, że podstawowym warunkiem zwrotu podatku od towarów i usług podróżnemu oraz zastosowania 0% stawki podatku przez sprzedawcę jest uprzednie stwierdzenie wywozu zakupionego towaru za granicę. Dopełnienie wszystkich warunków zwrotu podatku gwarantować ma zaistnienie zaszłości gospodarczej w postaci wywozu towaru poza granicę RP. Wskazano, że potwierdzenia wywozu dokonuje upoważniony funkcjonariusz celny poprzez zamieszczenie stempla imiennego i podpisu oraz zamieszczenie stempla zawierającego sześciocyfrowy kod identyfikacyjny urzędu celnego, czterocyfrowy numer stempla, pięciocyfrowy numer zmieniający się przy każdorazowym przystawieniu stempla i datownik, co wynika z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2002 r. w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, imiennego dokumentu będącego podstawa do dokonania zwrotu podatku podróżnym oraz stempla potwierdzającego na dokumencie wywóz towarów (Dz. U. Nr 54, poz. 473 ze zm.). Decyzja pierwszoinstancyjna wydana została po uzyskaniu informacji od organu celnego, który nie potwierdził autentyczności zapisów potwierdzających wywóz towaru za granicę oraz po uzyskaniu ekspertyzy biegłego sądowego z zakresu badania dokumentów, która zanegowała autentyczność stempli na badanych dokumentach. Wskazując na nieprawidłowości stwierdzone w zakwestionowanych dokumentach (niezgodne ze wzorem stemple; stemple, które danego dnia nie były używane lub stemple funkcjonariuszy, którzy nie pełnili w tych dniach służby na określonym stanowisku; identyczne numery kolejne numeratora, inne niż oryginalne wymiary stempla; stemple z nieprawidłową wysokością czcionki lub inną czcionką cyfr; błędy w danych osobowych w stemplach imiennych upoważnionych funkcjonariuszy celnych; falsyfikaty odcisków stempli), organ podatkowy uznał, iż potwierdzenia wywozu na 1.464 sztukach dokumentów nie posiadają znamion autentyczności, a w konsekwencji dokumenty te nie mogą stanowić podstawy do zastosowania przez stronę stawki podatku w wysokości 0% do sprzedaży towarów, których dotyczą przedmiotowe dokumenty. Organ podkreślił, iż urząd celny jest organem uprawnionym do potwierdzenia czynności z zakresu prawa celnego, a dokonanie przez organy podatkowe samodzielnych ustaleń w zakresie braku autentyczności urzędowych potwierdzeń wywozu było wynikiem wydania przez Prokuraturę Rejonową postanowienia o umorzeniu postępowania (wszczętego na skutek zawiadomienia o podejrzeniu sfałszowania odcisków stempli), wobec niewykrycia sprawcy.