Wyrok NSA z dnia 18 grudnia 2009 r., sygn. II FSK 1050/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Borkowski, Sędziowie NSA Stefan Babiarz (sprawozdawca), Jerzy Rypina, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 12 marca 2008 r. sygn. akt I SA/Sz 254/07 w sprawie ze skargi E. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 15 lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. N. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w S. kwotę 5.400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 12 marca 2008 r., sygn. akt I SA/Sz 254/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę E. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 15 lutego 2007 r. w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów.

Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w S. decyzją z dnia 19 czerwca 2006 r. ustalił podatniczce zobowiązanie podatkowe z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. w kwocie 278.569 zł od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów w wysokości 371.425 zł.

Rozpoznając odwołanie od powyższej decyzji, Dyrektor Izby Skarbowej w S. decyzją z dnia 15 lutego 2007 r. utrzymał ją w mocy.

W skardze na decyzję organu odwoławczego strona wniosła o uchylenie decyzji organów obydwu instancji, wskazując na naruszenie przepisów prawa materialnego oraz przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 20 ust. 1 i 3, art. 24b, art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 ze zm. - zwanej dalej u.p.d.o.f.) oraz art. 120, art. 121 § 1, art. 122, art. 127, art.180 § 1, art. 187 § 1 i 3, art. 191, art. 210 § 1 i 4, art. 229 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 Nr 8, poz. 60 ze zm. - zwanej dalej ord. pod.). Uznała, że w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji brak jest jakiejkolwiek analizy materiału dowodowego zebranego w sprawie. Zarzuciła też, że organ nie może wymagać przedkładania tylko dowodów materialnych, w szczególności, jeśli wskazała, iż dowodów takich nie posiada i uzasadniła w sposób wyczerpujący ich brak.