Wyrok NSA z dnia 18 grudnia 2009 r., sygn. II FSK 1274/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska- Nowacka, Sędziowie NSA Bogusław Dauter, WSA del. Ludmiła Jajkiewicz (spr.), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 5 marca 2008 r. sygn. akt I SA/Kr 793/07 w sprawie ze skargi Z. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 14 maja 2007 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 5 marca 2008 r., sygn. akt I SA/Kr 793/07, oddalił skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 14 maja 2007 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli S. w K. z dnia 30 listopada 2006 r., nr [...], ustalającą zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2000 r., w kwocie 391.920,00 zł.

W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd, uznając skargę za bezzasadną, przedstawił następujący stan faktyczny sprawy:

Organ pierwszej instancji ustalił, w wyniku dokonanej analizy uzyskanych przychodów i poniesionych wydatków w 2000 r. przez Z. L. (dalej: skarżący) i jego małżonkę, iż kwota 1.045.119,37 zł nie znajduje pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów.

Organ badając stan środków pieniężnych zgromadzonych poza systemem bankowym uznał, iż skarżący nie mógł otrzymać pożyczek od J. T. (obywatela polskiego stale zamieszkującego w USA), mimo iż złożył on oświadczenie, z którego wynikało, że udzielił on skarżącemu dwóch pożyczek w walucie polskiej na kwotę 3.500.000,00 zł (w dniu 1 stycznia 1999 r.) i na kwotę 4.100.000,00 zł (w dniu 3 lipca 2001 r.). Przeprowadzone postępowanie wyjaśniające wykazało bowiem, iż złożone przez J. T. oświadczenie jest niezgodne z prawdą, gdyż wskazane źródła pochodzenia gotówki nigdy nie istniały lub były niewystarczające.