Wyrok NSA z dnia 7 lutego 2008 r., sygn. II FSK 1659/06

1. Ze względu na związanie Naczelnego Sądu Administracyjnego granicami skargi nie wystarczy jednak odwołać się do ogólnikowego stwierdzenia naruszenia przepisów postępowania lub prawa materialnego, ale konieczne jest wskazanie konkretnego przepisu prawa oznaczonego numerem i ewentualnie jego jednostki redakcyjnej (artykułu, paragrafu, ustępu), który został naruszony oraz na czym to naruszenie polegało.
2. W konsekwencji za prawidłowe należało uznać stanowisko organów podatkowych zaaprobowane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w przedmiocie określenia osiągniętych w 1998 roku przychodów, jak i określenia za ten okres wysokości poniesionej straty ze źródeł przychodów.
3. Ustalenie to miało bezpośredni wpływ na ocenę możliwości zastosowania w sprawie przepisów prawa materialnego art. 23 ust. pkt c i art. 23 ust. 1 pkt 33 u.p.d.o.f., na które strona skarżąca wskazywała w treści uzasadnienia skargi kasacyjnej.

Wyrokiem z 8 czerwca 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę Renaty B-M na decyzję Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 30 września 2002 r. Nr PB.2.33-4117/823-94/2002 w przedmiocie określenia wysokości straty.

W uzasadnieniu przedstawiono przebieg dotychczasowego postępowania.

Decyzją z dnia 28 czerwca 2002 r., Urząd Kontroli Skarbowej w Szczecinie określił Renacie B wysokość straty z działalności gospodarczej prowadzonej w 1998 r. przez podatniczkę na własny rachunek na kwotę 166.257,4 zł.