Wyrok NSA z dnia 10 stycznia 2008 r., sygn. II GSK 310/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zajda Sędziowie NSA Małgorzata Korycińska (spr.) Andrzej Kuba Protokolant Piotr Mikucki po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2008 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Ministra Sprawiedliwości od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 5 kwietnia 2007 r. sygn. akt VI SA/Wa 2222/06 w sprawie ze skargi B.S. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] września 2006 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego na aplikację radcowską oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

I

Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w W., po rozpoznaniu sprawy ze skargi B.S., uchylił zaskarżoną decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] września 2006 r. w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego na aplikację radcowską, stwierdził, że decyzja ta nie podlega wykonaniu i zasądził na rzecz skarżącej zwrot kosztów postępowania.

W uzasadnieniu Sąd przytoczył na wstępie stan faktyczny sprawy, zgodnie z którym Komisja Egzaminacyjna do spraw aplikacji radcowskiej przy Ministrze Sprawiedliwości na obszarze właściwości Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w B. (zwana dalej Komisją Egzaminacyjną) uchwałą nr [...] z dnia [...] lipca 2006 r. stwierdziła, że B.S. uzyskała negatywny wynik z egzaminu konkursowego na aplikację radcowską przeprowadzonego w dniu 8 lipca 2006 r. (188 punktów). W odwołaniu od tej uchwały B.S. domagała się uznania, że udzieliła poprawnych odpowiedzi na pytania o nr 38, 56, 60, 71, 74, 76, 94, 118, 121 i 249 i tym samym uzyskała wynik pozytywny, a przedstawiając zarzuty dotyczące w/w pytań stwierdziła, że z uwagi na kwestionowanie precyzyjności sformułowań 10 pytań testowych i odpowiedzi, które wskazane zostały przez Komisję Egzaminacyjną jako prawidłowe, organ winien zaliczyć udzielone odpowiedzi na korzyść osób zdających, w szczególności, iż budzą one wątpliwości nie tylko w ocenie skarżącej, ale również w ocenie orzecznictwa i doktryny. Po rozpoznaniu odwołania Minister Sprawiedliwości decyzją z dnia [...] września 2006 r., na podstawie przepisu art. 138 § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej k.p.a., w zw. z art. 3310 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059 ze zm.), zwanej dalej ustawą o radcach prawnych, uchylił uchwałę Komisji Egzaminacyjnej w części dotyczącej ilości uzyskanych punktów i ustalił, że B.S. uzyskała podczas egzaminu konkursowego łącznie 189 punktów (pkt I decyzji), a w pozostałym zakresie utrzymał tą uchwałę w mocy (pkt II decyzji). W uzasadnieniu stwierdził, że skoro co do pytania nr 38 pojawiają się wątpliwości, czy jedyną poprawną odpowiedzią jest odpowiedź "C", to zasadnym jest zaliczenie jako prawidłowej odpowiedzi "A" udzielonej przez odwołującą się, co skutkuje uznaniem, iż uzyskała ona z egzaminu konkursowego łącznie 189 punktów. Organ uznając za bezzasadne podniesione przez skarżącą argumenty i zarzuty dotyczące pytań nr: 56, 60, 71, 74, 76, 94, 118, 121 i 249, przedstawił swojego stanowisko oraz odniósł się do poglądów judykatury i doktryny.