Wyrok NSA z dnia 1 kwietnia 2008 r., sygn. II FSK 291/07

Przepis art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) nakładana Sąd obowiązek zajęcia się sprawą co najmniej w zakresie, w jakim domaga się strona skarżąca formułując konkretne zarzuty skargi. Brak związania sądu pierwszej instancji zarzutami i wnioskami skargi nie może być rozumiany jako prawo Sądu do pominięcia kwestii podnoszonych przez stronę lub wybiórczego potraktowania zarzutów - poprzez rozpoznanie tylko niektórych z nich, przy jednoczesnym braku odniesienia się do pozostałych. Powinnością Sądu niezależnie od przyjętego kierunku rozstrzygnięcia - jest rozważenie wszystkich zarzutów strony i dokonanie oceny ich zasadności na gruncie danej sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędziowie NSA Jan Rudowski, del .WSA Jadwiga Danuta Mróz (sprawozdawca), Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. i E. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 13 czerwca 2006 r. sygn. akt I SA/Po 895/05 w sprawie ze skargi W. i E. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 30 marca 2005 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w P. na rzecz W. i E. N. kwotę 9.764 (dziewięć tysięcy siedemset sześćdziesiąt cztery) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 13 czerwca 2006 r. sygn. akt I SA/Po 895/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę W. i E. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 30 marca 2005r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r.

W uzasadnieniu orzeczenia - opisując dotychczasowy przebieg postępowania wyjaśniono, że spór powstał z powodu nie zadeklarowania przez podatników w zeznaniu rocznym za 2002 r. dochodów z kapitałów pieniężnych, jakie uzyskał W. N. ze zbycia udziałów P. spółka z o.o. w Z. (zwanej dalej: P. sp. z o.o. w Z.) na rzecz R. spółka z o.o. w P. (zwanej dalej: R. sp. z o.o. w P.). Sporny dochód powstał w wyniku przeniesienia własności łącznie 8.790 udziałów na podstawie dwóch umów zawartych w dniu 29.10.2002 r. Na podstawie pierwszej - R. sp. z o.o. w P. przejęła 2.475 udziałów P. sp. z o.o. w Z. w zamian za zwolnienie W. N. ze zobowiązań wynikających z umów pożyczek na łączną kwotę 247.500,- zł. W umowie tej, wartość jednego udziału przyjęto w kwocie 100,- zł. Drugą z umów - W. N. przekazał przysługujące mu prawa własności do 6.315 udziałów P. sp. z o.o. w Z. - w zamian za zwolnienie go ze zobowiązań w łącznej kwocie 2.020.800,- zł. (z tyt. odszkodowania, nie rozliczonej zaliczki i odsetek). Wartość tych udziałów, wycenionych przez rzeczoznawcę, przyjęto po 320,- zł. za jeden udział.