Wyrok NSA z dnia 20 marca 2008 r., sygn. II FSK 103/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA Jerzy Rypina (sprawozdawca), Protokolant Anna Dziewiż, po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. i R. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 maja 2006 r. sygn. akt I SA/Gd 218/05 w sprawie ze skargi M. i R. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 31 stycznia 2005 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. i R. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 600,00 (słownie: sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 maja 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę M. i R. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 31 stycznia 2005 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji stwierdził, że w pełni podziela ustalenie odwoławczego organu podatkowego, iż korzystanie z ulgi podatkowej stanowi formę zwrotu wydatków wobec czego, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (w skrócie: pdf), wydatków poniesionych na wytworzenie budynku mieszkalnego w części odliczonej od dochodu w formie ulgi podatkowej nie uwzględnia się przy ustalaniu odpisów z tytułu zużycia tego środka trwałego, oraz że dokonanie wyboru w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego oraz metody jego amortyzacji skutkuje na cały okres amortyzacji (§ 6 ust. 8 i § 9 ust. 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Dz.U. Nr 6, poz. 35). W ocenie Sądu, nie zmienia powyższych ustaleń wskazanie przez podatników, że gdyby zamierzali amortyzować budynek w sposób uproszczony, to zgodnie z § 11 ust. 3 cytowanego rozporządzenia, nie musieliby wprowadzać budynku do ewidencji środków trwałych.