Wyrok NSA z dnia 6 marca 2008 r., sygn. II FSK 17/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krystyna Nowak, Sędzia NSA Włodzimierz Kubiak, Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Protokolant Anna Dziewiż, po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 19 lipca 2006 r. sygn. akt I SA/Gl 681/06 w sprawie ze skargi R. B na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 17 lutego 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 19 lipca 2006 r. o sygn. I SA/Gl 681/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę R. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 17 lutego 2006 r. o nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. Jako podstawę prawną podano art. 150 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. (dalej: P.p.s.a).

1.2. Uzasadniając wyrok WSA w Gliwicach podał, że zaskarżoną decyzją z dnia 17 lutego 2006 r. Dyrektor IS w K. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w M. z dnia 4 października 2005 r. w sprawie określenia podatniczce wysokości straty poniesionej w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w 2002 r. w kwocie 8.159,10 zł.

W decyzji organu I instancji podano, że podatniczka prowadziła w 2002 r. działalność gospodarczą w zakresie gastronomii, opodatkowaną na zasadach ogólnych. W toku kontroli stwierdzono zaniżenie przychodu o kwotę 23.189,11 zł oraz zawyżenie kosztów uzyskania przychodu o kwotę 5.082 zł. Organ I instancji stwierdził zaniżenie przychodów na podstawie porównania kosztu własnego sprzedanych artykułów ze stawką 22 % VAT i przychodu wynikającego ze sprzedaży artykułów opodatkowanych stawką VAT 22 % (ujawniono różnicę w kwocie 10.171,50 zł). Uznano nierzetelność ksiąg podatkowych w tym zakresie i ustalono przychody netto.

Odwołując się od decyzji organu I instancji podniesiono, że zaskarżone rozstrzygnięcie wydane zostało z naruszeniem art. 23, art. 121, art. 191 i 193 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. (dalej: O.p.), a także art. 22 i 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm. (dalej: u.p.d.o.f.) i w szczególności § 11 i 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 2000 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów - Dz. U. Nr 116, poz. 1222 (dalej: rozporządzenie MF).