Wyrok NSA z dnia 09.01.2007, sygn. II FSK 39/06

Dopłaty waloryzacyjne z tytułu umowy pożyczki, nie stanowią natomiast "innego źródła przychodu" w rozumieniu norm wynikających z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ustawodawca nie przewidział możliwości uznania dopłat waloryzacyjnych z tytułu umowy pożyczki za przychody z kapitałów pieniężnych (art. 17 ust. 1 ustawy podatkowej). Przepis ten także nie może stanowić uzasadnionej podstawy do uznania dopłat za dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 września 2005 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w sprawie o sygnaturze akt I SA/Gd 1778/02, uchylił zaskarżoną przez Alicję J. decyzję Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 19 lipca 2002 roku w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu wypłaconych w grudniu 1999 roku odsetek od udzielonej pożyczki. Zaskarżoną decyzją utrzymano w mocy rozstrzygnięcie Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 28 marca 2002 roku odmawiające skarżącej stwierdzenia nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu wypłaconych w grudniu 1999 roku odsetek od udzielonej pożyczki. W rozpoznawanej sprawie organy podatkowe ustaliły, iż Alicja J. na podstawie umowy zawartej w dniu 16 czerwca 1998 roku udzieliła Korporacji Finansowo Inwestycyjnej J..." Spółka Akcyjna z siedzibą w Gdańsku pożyczki. Strony tej umowy określiły wysokość przedmiotu zobowiązania w walucie obcej, to jest dolarach amerykańskich, według kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski w dniu zawarcia umowy. Natomiast pożyczona kwota wyrażona została w złotych polskich Zgodnie zaś z zapisem § 2 przedmiotowej umowy, wysokość zwróconej pożyczki stanowić miała jej równowartość w dolarach amerykańskich według kursu NBP z dnia zwrotu. Strony postanowiły także, że odsetki od udzielonej pożyczki naliczane będą od wartości pożyczki wyrażonej w walutach obcych. Organy podatkowe zastosowały art. 9 ust. 1, art. 17 pkt 1 oraz art. 30 ust. 1 pkt 1 i art. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 roku, Nr 90, poz. 416, ze zm.). W toku prowadzonego postępowania podatkowego oraz w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy organy ustaliły, że spłata pożyczki dokonywana była przez spółkę w złotych polskich, przy czym w wysokości spłaconej pożyczki w kwocie 58.768,58 złotych mieści się kwota 26.768,03 złote, stanowiąca różnicę między kwotą udzielonej pożyczki, a kwotą uzyskaną w monecie jej zwrotu. W ocenie organów, z uwagi na okoliczność że przedmiotem zobowiązań z tytułu pożyczki są świadczenia pieniężne wyrażone w walucie polskiej, przeliczone w odniesieniu do kursu waluty obcej, a udzielenie i zwrot pożyczki odbywał się w walucie polskiej to pojęcie różnic kursowych w sprawie niniejszej nie występowało. Organy podatkowe odmówiły więc podatniczce stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 roku, uznając że sporna kwota, jako odsetki od udzielonej pożyczki, podlegała zryczałtowanemu opodatkowaniu.