Wyrok NSA z dnia 9 stycznia 2007 r., sygn. I FSK 347/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Sędzia del. WSA Dariusz Dudra, Sędzia NSA Jan Zając (sprawozdawca), Protokolant Iwona Wtulich, po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 28 września 2005 r. sygn. akt I SA/Łd 693/05 w sprawie ze skargi A. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia [...] kwietnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie określenia nadwyżki podatku należnego nad podatkiem naliczonym w podatku od towarów i usług za listopad 2003 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od A. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi kwotę 5.400 zł słownie: pięć tysięcy czterysta złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 28 września 2005 r., sygn. akt I SA/Łd 693/05, mocą którego oddalono skargę A. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia [...] kwietnia 2005 r., Nr [...] w przedmiocie określenia nadwyżki podatku należnego nad podatkiem naliczonym w podatku od towarów i usług za listopad 2003 r.

W motywach rozstrzygnięcia Sąd opisał przebieg sprawy. Ustalono, że decyzją z dnia [...] stycznia 2005 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w R. określił Pani A. W., prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie hurtowej sprzedaży paliw, olejów napędowych i opałowych, a także w zakresie skupu i sprzedaży opakowań oraz palet, nadwyżkę podatku należnego nad naliczonym w kwocie 238.067,- zł za listopad 2003 r. Organ podatkowy pierwszej instancji uznał, że transakcje udokumentowane fakturami, wystawionymi przez firmy M. P. i B. K. nie zostały faktycznie dokonane. Przeprowadzona kontrola podatkowa wykazała bowiem, że pierwszy z kontrahentów nie figuruje w ewidencji komputerowej organu podatkowego, nie składał deklaracji podatkowych VAT-7 i nie zgłaszał się na wezwania organu. Drugi natomiast nie prowadził działalności w zakresie obrotu olejem napędowym. B. K. prowadził działalność gospodarczą we własnym mieszkaniu, nie zatrudniał pracowników, nie dysponował żadnymi środkami trwałymi, nie posiadał koncesji na prowadzenie działalności w zakresie obrotu paliwami silnikowymi, nie dysponował dokumentami potwierdzającymi dokonywanie płatności na rzecz Pana K. G. (sprzedawcy - dostawcy paliw). Ponadto podatnik ten stwierdził, iż wystawiał faktury na zakup paliwa w imieniu K. G. i nie miał bezpośredniego kontaktu z nabywcami paliw.