Wyrok NSA z dnia 4 stycznia 2007 r., sygn. II FSK 46/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędziowie NSA Krystyna Nowak, del. WSA Hanna Kamińska, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 sierpnia 2005 r. sygn. akt I SA/Gl 1467/04 w sprawie ze skargi "N-RP" sp. z o.o. w W. /uprzednio "N-I.P." sp. z o.o. w W./ na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 5 sierpnia 2004 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz "N-RP" sp. z o.o. w W. kwotę 2.700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 8 sierpnia 2005 r., I SA/Gl 1467/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił zaskarżoną przez "N-RP" sp. z o.o. w W. /wcześniej "N-I.P." sp. z o.o. w W./ decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 5 sierpnia 2004 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oraz określił, że decyzja ta nie może być wykonana w całości do chwili uprawomocnienia się wyroku.

2. Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym stanie faktycznym: po rozpatrzeniu odwołania "N-I.P." sp. z o.o. w W. od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia 31 grudnia 2002 r., (...), Dyrektor Izby Skarbowej w K. uchylił tę decyzję w części i określił spółce jako następcy prawnemu "A." Sp. z o.o. zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r., zaległość podatkową oraz odsetki /w niższej wysokości niż organ pierwszej instancji/. Z uzasadnienia organu wynikało między innymi, że sporne pomiędzy spółką i organem było zaniżenia przychodów o kwotę 24.700 zł z tytułu otrzymanych nieodpłatnych świadczeń. Jak wskazano w dniu 14 czerwca 2000 r. Jonas H. - Prezes Zarządu Spółki z o.o. "A." oraz Robert P. - Wiceprezes Zarządu udzielili Pawłowi A. pełnomocnictwa do ściśle określonych czynności. Z treści tego pełnomocnictwa nie wynikało umocowanie do dokonywania innych niż wskazane w pełnomocnictwie działań. Zdaniem organu odwoławczego - zarówno fakt dokonywania przez Pawła A. poczynając od marca 2000 r. czynności nie objętych pełnomocnictwem jak i to, że posługiwał się on pieczęcią, o treści wskazującej, że jest dyrektorem administracyjnym dawało podstawę do stwierdzenia, że osoba ta pełniła w istocie funkcję dyrektora administracyjnego. Sprawując tę funkcję Paweł A. nie otrzymał stosownego wynagrodzenia, bowiem nie została z nim zawarta umowa o pracę ani też żadna umowa cywilnoprawna. W tych okolicznościach organ drugiej instancji ustalił, że spółka niewątpliwie uzyskała nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm., dalej: u.p.d.o.p./. Organ drugiej instancji dokonał interpretacji przepisów art. 7 ust. 1 i 2, art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz art. 12 ust. 6 u.p.d.o.p. oraz art. 353 Kc stwierdzając, że "nieodpłatne świadczenie" to takie świadczenie, którego następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu. Ustalając wysokość tego świadczenia na kwotę 24.700 zł organ odwoławczy wskazał, iż określone ono zostało na poziomie najniższym z możliwych z odwołaniem się do wynagrodzenia jakie w 2000 r. otrzymywał specjalista do spraw administracji zatrudniony w spółce na podstawie umowy o pracę.