Wyrok NSA z dnia 13 marca 2007 r., sygn. II FSK 379/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz (spr.), Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia WSA (del.) Małgorzata Długosz - Szyjko, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Katarzyny i Łukasza Ł. od wyroku/postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 października 2005 r. sygn. akt I SA/Gl 881/05 w sprawie ze skargi Katarzyny i Łukasza Ł. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 31 marca 2005 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Katarzyny i Łukasza Ł. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

II FSK 379/06

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 października 2005 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w sprawie I SA/Gl 881/05, oddalił skargę Katarzyny i Łukasza Ł. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 31 marca 2005 roku w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 rok. Zaskarżoną do sądu administracyjnego decyzją utrzymano w mocy rozstrzygnięcie Naczelnika Urzędu Skarbowego w D. z dnia 6 października 2004 roku, w której określono Katarzynie i Łukaszowi Ł. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 rok. Organy podatkowe w rozpoznawanej sprawie ustaliły, iż w deklaracji podatkowej za 2000 rok podatnicy wskazali odliczenie z tytułu renty w kwocie 30.000 złotych, powołując się na umowę renty z dnia 1 stycznia 2000 roku z opiekunami prawnymi małoletniego brata Kamila Ł. Z umowy tej wynikało zobowiązanie podatnika do miesięcznego świadczenia na rzecz rentobiorcy kwoty 2.500 złotych przez okres 12 miesięcy w celu zapewnienia środków potrzebnych na naukę w szkole podstawowej oraz dokształcanie w różnych kierunkach. Organy podatkowe zakwestionowały odliczenie przez podatników kwoty wskazanej powyżej wynikającej z powołanej umowy renty. Uzasadniając to stanowisko organy argumentowały, iż małoletni Kamil Ł. był w 2000 roku na utrzymaniu rodziców, a na podatniku Łukaszu Ł. nie ciążył obowiązek alimentacyjny wobec brata. Ponadto, z protokołów przesłuchań świadków wynikało, że rodzice podatnika osiągnęli w tym roku podatkowym dochody w wysokości około 2.020 złotych miesięcznie. Organy na tej podstawie stwierdziły, że do realizacji celów opisanych w umowie zobowiązani byli rodzice rentobiorcy, gdyż wynikało to z ich obowiązku łożenia na utrzymanie syna. Kwoty zaś przekazywane przez Łukasza Ł. były dobrowolnymi świadczeniami na rzecz brata. W konsekwencji uznano, że cel umowy renty nie został spełniony.