Orzeczenie
Wyrok NSA z dnia 16 listopada 2007 r., sygn. I FSK 1507/06
W stanie prawnym obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001 r., podatnik w sytuacji przewidzianej w art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o
podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym miał prawo wyboru sposobu wykorzystania różnicy podatku (zwrot bezpośredni lub przeniesienie na
następny okres rozliczeniowy).
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz Sędziowie Sędzia NSA Juliusz Antosik (spr.) Sędzia NSA Anna Kwiatek Protokolant Karol Olton po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 maja 2006 r., sygn. akt I SA/Gd 487/04 w sprawie ze skargi B. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 7 lipca 2004 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 1999 r. 1. uchyla zaskarżony wyrok, 2. uchyla zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G., 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w G. na rzecz B. G. kwotę 958 zł (słownie: dziewięćset pięćdziesiąt osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.
UZASADNIENIE
Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
1. Wyrokiem tym (z dnia 10 maja 2006 r., I SA/Gd 487/04) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę B. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 7 lipca 2004 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 1999 r.
2. W uzasadnieniu wyroku, przedstawiając stan sprawy, Sąd podał, że wymienioną decyzją została utrzymana w mocy decyzja Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. określająca nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy podatniczki w kwocie 3570 zł. Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że bezsporne jest, że podatniczka w deklaracji VAT-7 za luty 1999 r. wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w wysokości 6957 zł, którą zadeklarowała do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy. Podatniczka w lutym 1999 r. dokonywała sprzedaży towarów opodatkowanych stawkami 7 i 22%. Organ I instancji w wyniku prawidłowego rozliczenia podatku stwierdził, że w miesiącu tym powstała nadwyżka podatku naliczonego nad należnym w kwocie w kwocie 3570 zł, co wynika z tego, że podatniczka zawyżyła podatek naliczony o 126 zł oraz z tego, że nie ma kwoty z przeniesienia z poprzedniego miesiąca (stycznia). Organ ten uznał przy tym, że wykazana kwota różnicy podatku podlega zwrotowi na rachunek bankowy podatnika.
