Wyrok NSA z dnia 30 sierpnia 2006 r., sygn. I OSK 1366/05

Z przeglądu orzecznictwa sądów administracyjnych wynika, że rdzeń znaczenia pojęcia ?decyzja wydana bez podstawy prawnej" jest jednoznaczny, bo albo nie ma przepisu prawnego, który umocowuje administrację publiczną do działania, albo też przepis jest, ale nie spełnia wymagań podstawy prawnej działania organów tej administracji (np. jest to przepis samoistny), polegającego na wydawaniu decyzji administracyjnych i postanowień, rozumianych jako indywidualne akty administracyjne zewnętrzne.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z 29 września 2005 r., sygn. akt II SA/Sz 1140/04 stwierdził nieważność decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z 3 września 2004 r., nr NA-2-75/1/2004 i poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Drugiego urzędu Skarbowego w Szczecinie z 30 czerwca 2004 r. egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że skarga zasługuje na uwzględnienie.

Podstawę materialnoprawną dokonanych rozstrzygnięć stanowi art. 130a ust. 10 ustawy z 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515 ze zm.) i § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 2 sierpnia 2002 r. w sprawie usuwania pojazdów (Dz. U. Nr 134, poz. 1133 ze zm.).

Stosownie do art. 130a ust. 1 pkt 2 Prawa o ruchu drogowym, w przypadku nieokazania przez kierującego dokumentu stwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub stwierdzającego opłacenie składki tego ubezpieczenia, pojazd jest usuwany z drogi na koszt właściciela. Pojazd usunięty w tym trybie i nieodebrany przez uprawnioną osobę w terminie 6 miesięcy od dnia usunięcia uznaje się za porzucony z zamiarem wyzbycia się. Pojazd ten przechodzi na rzecz Skarbu Państwa z mocy ustawy (art. 130 a ust. 10 cyt. ustawy).

W oparciu o ustawową delegację (art. 130a ust. 11 pkt 3), Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wydał dnia 2 sierpnia 2002 r. rozporządzenie w sprawie usuwania pojazdów, w którym uregulował, m.in., tryb postępowania w zakresie przejęcia pojazdu na rzecz Skarbu Państwa. W § 8 ust. 1 w/w rozporządzenia zawarto przepis kompetencyjny, wedle którego, o przejęciu na rzecz Skarbu Państwa orzeka naczelnik właściwego miejscowo urzędu skarbowego.