Wyrok NSA z dnia 6 września 2006 r., sygn. II FSK 1116/05

Gmina jest niewątpliwie zainteresowana sprawą podatkową dotyczącą zobowiązania w podatku od czynności cywilnoprawnych, skoro wpływy z tego podatku są źródłem dochodu własnego gminy, nie jest jednak związana w tym przypadku z obowiązkiem podatkowym, tj. nieskonkretyzowaną powinnością poniesienia przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w ustawie (art. 4 ustawy - Ordynacja podatkowa). Tym samym nie jest stroną tego postępowania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 10.03.2005 r., sygn. akt I SA/Rz 240/04, oddalił skargę Gminy na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 31.05.2004 r., znak: IS.1/2-418-1/2004, w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o zwrocie podatku od czynności cywilnoprawnych. W uzasadnieniu wyroku Sąd przedstawił następujący stan sprawy:

Drugi Urząd Skarbowy w Rzeszowie, decyzją z dnia 10.07.2003 r., znak: II.US.VII-4301/7/03, wydaną na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 9.09.2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 86, poz. 959 ze zm.), § 7 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5.12.2000 r. w sprawie szczegółowych zasad poboru podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 108, poz. 1153 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku K. spółka z o.o. z siedzibą w T. dokonał zwrotu na rzecz wnioskodawcy podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 1.344.180,00 zł, uiszczonego z tytułu podwyższenia kapitału zakładowego. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że przedmiotowy podatek na dzień powstania obowiązku podatkowego, tj. z chwilą podjęcia uchwały o podwyższenie kapitału spółki, był podatkiem prawidłowo naliczonym i uiszczonym. Natomiast na skutek zaistnienia pewnych okoliczności wynikłych już po podjęciu uchwały, tj. niezrealizowania uchwały w sprawie podwyższenia kapitału i niezarejestrowania w konsekwencji podwyższenia kapitału w Krajowym Rejestrze Sądowym, przestał być podatkiem należnym. Prezydent, w imieniu Gminy, powołując się na przepisy art. 247 § 1 pkt 3, art. 248 § 1 i § 2, art. 252 § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), pismem z dnia 29.01.2004 r. (nadanym w urzędzie pocztowym w dniu 11.02.2004 r.) złożył wniosek o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji wraz z żądaniem wstrzymania jej wykonania. Uzasadniając wniosek podniesiono, że decyzja Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 10.07.2003 r. została wydana z rażącym naruszeniem prawa, tj. art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k i pkt 2, art. 3 ust. 1 pkt 2, art. 11 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 9.09.2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych. Podano również, że Prokuratura Rejonowa odmówiła wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego, wskazując, że w jej ocenie Gmina jest nie tylko beneficjentem podatku od czynności cywilnoprawnych, ale posiada przymiot strony (art. 133 § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa) i w związku z tym może skorzystać z prawa wzruszenia decyzji ostatecznej.