Wyrok NSA z dnia 11 kwietnia 2006 r., sygn. II FSK 592/05

1. Wobec tego, że ocena istnienia bądź nieistnienia w danej sprawie przesłanek określonych w art. 67 § 1 Ordynacji podatkowej dokonywana przez organy podatkowe oparta jest o elementy uznaniowości i słuszności, kontroli sądowej podlega w istocie tylko zgodność z prawem przeprowadzonego postępowania dowodowego oraz oceny zgromadzonego materiału dowodowego. W tej sytuacji orzekanie przez sądy administracyjne w sprawach umorzeń zaległości podatkowych merytorycznie, a więc rozstrzyganie spraw co do ich istoty, narusza w sposób oczywisty zakres kontroli działalności administracji publicznej sprawowanej przez te sądy, wynikający z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269), która polega na kontroli zgodności z prawem tej działalności.

2. Zakres kontroli sądowej działalności organów administracji publicznej, w tym i decyzji wydawanych przez te organy, prowadzi także do wniosku, iż jej przedmiotem co do zasady jest zgodność z prawem obowiązującym w dniu wydania zaskarżonego aktu. Jeśli chodzi o organy podatkowe, to tę konstatację wspiera treść art. 120 Ordynacji podatkowej, nakazującej tym organom działanie na podstawie przepisów prawa.

Wyrokiem z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt I SA/Ka 3008/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uwzględnił skargę Kopalni Węgla Kamiennego "B." S.A. w Ornontowicach i uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 listopada 2003 r., nr PBI/3-4117/149/2003 w przedmiocie odmowy umorzenia wypłaty z zysku.

W uzasadnieniu wyroku podano, że decyzja z dnia 4 września 2003 r., nr MPPIV/4213-3/BK/03 Urząd Skarbowy w Mikołowie nie wyraził zgody na umorzenie wnioskodawcy - Kopalni Węgla Kamiennego "B." S.A. - zaległości z tytułu wpłat z zysku osiągniętego w 2002 r. w kwocie 2.330.480,10 zł.