Wyrok NSA z dnia 24 lutego 2006 r., sygn. II OSK 561/05

Sygn.akt II OSK 561 /05 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 24 lutego 2006 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz, Sędziowie NSA Andrzej Jurkiewicz, Ludwik Żukowski (spr), , Protokolant Maria Połowniak, po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 26 stycznia 2005 r. sygn. akt 3 II SA/Gd 310/03 w sprawie ze skargi P. R. na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [...] stycznia 2003 r. Nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 20 stycznia 2003 r. (nr SO.III.5110/319/02/03) Wojewoda Pomorski utrzymał w mocy zaskarżoną przez P. R. decyzję Prezydenta Miasta G. z dnia [...] grudnia 2002 r. (nr ...) orzekającą o jej wymeldowaniu z pobytu stałego z lokalu nr [...] przy ulicy [...] w G. W podstawie prawnej decyzji organ odwoławczy powołał się na art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2001 r. Nr 87, poz. 960 ze zm.), a także art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. W uzasadnieniu decyzji Wojewoda Pomorski stwierdził, że w stanie prawnym obowiązującym po wejściu w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27 maja 2002 r., sygn. akt K 20/01 (Dz. U. Nr 78, poz. 716) podstawę wymeldowania stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych w części, w jakiej uzależnia wymeldowanie od opuszczenia dotychczasowego miejsca stałego pobytu. Z tych względów orzekający organ nie badał warunku utraty uprawnienia określonego w art. 9 ust. 2 cyt. ustawy, tj. tytułu prawnego do przebywania w lokalu i ograniczył się do poczynienia ustaleń, czy w badanej sprawie miało miejsce "opuszczenie bez wymeldowania dotychczasowego miejsca pobytu stałego". W ocenie organu taka przesłanka wymeldowania zaszła, gdyż w sprawie jednoznacznie ustalono, że P. R. od lat nie mieszka w lokalu nr [...] przy ulicy [...] w G. Nowy właściciel (inicjator postępowania) objął ten lokal w posiadanie jako zupełnie pusty i niezamieszkany, pozbawiony jakichkolwiek sprzętów lub przedmiotów. P. R. od kilku lat przebywa stale w Stanach Zjednoczonych, gdzie studiuje w [...]. Po wyjeździe nie powróciła już pod adres stanowiący jej dawne miejsce stałego pobytu, gdzie była pierwotnie zameldowana. Skarżąca pomimo nabycia lokalu przez nowego właściciela nie czyniła żadnych zabiegów aby powrócić do tego lokalu. Nie kwestionowała też legalności umowy, mocą której jej rodzice zbyli prawo do lokalu. Wprawdzie jednorazowo odwiedziła Polskę we wrześniu 2002 r., jednakże nawet podczas tego krótkotrwałego pobytu nie interesowała się opisanym lokalem nr [...] przy ulicy [...] w G. Skoro opuszczenie lokalu przez skarżącą nastąpiło dobrowolnie i miało charakter trwały, a skarżąca sama nie wymeldowała się z dotychczasowego miejsca stałego pobytu, należało uwzględnić wniosek obecnego właściciela lokalu W. D. o wymeldowanie P. R.