Wyrok NSA z dnia 10 maja 2006 r., sygn. II OSK 810/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Rzążewska, Sędziowie NSA Jerzy Bujko /spr./, Andrzej Jurkiewicz, Protokolant Magdalena Baduchowska, po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 31 marca 2005 r. sygn. akt III SA/Łd 983/04 w sprawie ze skargi K. M. na decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia [...] sierpnia 2004 r. Nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2004 r. Nr [...], Wojewoda Łódzki utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta Łodzi z dnia [...] maja 2004 r. orzekającą o wymeldowaniu K. M. z pobytu stałego w Łodzi przy ul. [...]. Postępowanie to zostało wszczęte na wniosek babci wymeldowanego M. O. Organy rozpoznające sprawę wyjaśniły w uzasadnieniach swoich decyzji, że K. M. wprawdzie jest zameldowany w przedmiotowym lokalu, lecz nigdy w nim nie mieszkał, nie ma do niego dostępu i skoncentrował swoje podstawowe więzi życiowe i osobiste poza miejscem zameldowania na pobyt stały. Za nieuzasadnione uznał organ odwoławczy zarzuty z odwołania wymeldowanego, wniesionego od decyzji organu pierwszej instancji, dotyczące braku możliwości obrony swoich praw, bowiem w toku całego postępowania K. M. wykazywał aktywność jako strona, składał pisma i odwołania oraz był reprezentowany przez ustanowionego pełnomocnika a naruszenie art. 40 k.p.a. przez brak doręczenia decyzji organu I instancji pełnomocnikowi nie miało wpływu na sposób rozstrzygnięcia sprawy.