Postanowienie składu 7 sędziów NSA z dnia 11 grudnia 2006 r., sygn. I OPS 4/06

Jeśli organ nadzoru wydał rozstrzygnięcie, które zakwalifikować należy jako decyzję administracyjną, mimo iż przepisy prawa powszechnie obowiązującego nie przewidują takiej formy działania organu, to akt taki dotknięty jest wadą określoną w art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, jako wydany bez podstawy prawnej.

Oznacza to, iż adresat takiej wadliwej decyzji, którym bez wątpienia jest skarżący, jako osoba wyłoniona w drodze konkursu, ma prawo uzyskać ochronę w postępowaniu sądowoadministracyjnym i domagać się jej kontroli przed sądem administracyjnym.

Stosownie do art. 50 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny. O interesie prawnym w rozumieniu powyższego przepisu, można mówić wówczas, gdy ma on oparcie w przepisach prawa. Chodzi tu zarówno o przepisy prawa materialnego jak i procesowego.

Istnienie związku pomiędzy chronionym przez przepisy prawa interesem prawnym a aktem administracyjnym przesądza o uprawnieniu do złożenia skargi.

Jeśli więc zaskarżony akt unieważnił wynik konkursu, to niewątpliwie wkroczył on w sferę interesu prawnego skarżącego.

Istnienie uprawnienia do wniesienia skargi wywołuje ze strony sądu powinność rozpoznania jej.

Naczelny Sąd Administracyjny z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Marii Teresy Kalocińskiej po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Andrzeja G. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 marca 2005 r. I SA/Wa 408/05 w sprawie ze skargi Andrzeja G. na postanowienie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 17 listopada 2004 r. (...) w przedmiocie unieważnienia postępowania konkursowego na stanowisko dyrektora postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę WSA w Warszawie do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE