Wyrok NSA z dnia 12 grudnia 2006 r., sygn. I FSK 1238/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Juliusz Antosik Sędziowie: Sędzia NSA Artur Mudrecki Sędzia del. WSA Ryszard Maliszewski (spr.) Protokolant: Grzegorz Ziemak po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Spółki z o. o. H.E. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 11 sierpnia 2005 r., sygn. akt I SA/Kr 818/03 w sprawie ze skargi Spółki z o. o. H. E. w K. na decyzję Izby Skarbowej w Krakowie z dnia [...], nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za sierpień 2001 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Spółki z o. o. H. E. w K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie kwotę 5.400 ( pięć tysięcy czterysta ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sygn. akt I FSK 1238/ 05

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 11 sierpnia 2005r. sygn. akt I SA/Kr 818/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę H. Spółka z o.o. w K. na decyzję Izby Skarbowej w Krakowie z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za sierpień 2001r. W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że z ustalonego przez organy podatkowe stanu faktycznego wynikało, że H. Spółka z o.o. zawyżyła różnicę podatku od towarów i usług do zwrotu o kwotę 277.826,00 zł, gdyż wykazała sprzedaż opodatkowaną z tytułu importu usług mimo, że w ocenie organu podatkowego nie zaistniała sytuacja powodująca powstanie obowiązku z tego tytułu. Na mocy umowy z dnia 25.05.2001r. G. z siedzibą w L., zobowiązał się świadczyć na rzecz podatnika usługi polegające na przygotowaniu koncepcji zagospodarowania centrum handlowego w E., propozycji zagospodarowania powierzchni wewnętrznej przy uwzględnieniu faktu oddania tych powierzchni w najem, projektów dotyczących sposobu wystroju wnętrz, koncepcji aranżacji powierzchni sklepowej, identyfikacji wizualnej dla centrum handlowego. E-mailami z dnia 23.07.2001r. skierowanymi do K. G., pracownik Spółki poprosił o przesłanie faktur za usługi wykonane w czasie jego pobytu w Polsce na kwotę 5000 GBP oraz na kwotę 2000 GBP wystawionymi na H. B. H. E. w dniu 09.08.2001r. otrzymała fakturę z dnia 31.07.2001r. NR AH0011-7 wystawioną przez G. na kwotę 2000GBP dotyczącą "Ravel expenses relating to above Project, as per our e-mail from T. S. datek 23 July 2001" Na odwrocie faktury pracownik podatnika zamieścił adnotację , iż dotyczy ona kosztów podróży konsultanta firmy G. - wizytacja Centrum Handlowego w B. W ocenie Sądu organy podatkowe trafnie przyjęły, że faktura ta nie dotyczyła usługi wykonywanej przez G., a jedynie zwrotu kosztów podróży i pobytu, zatem zgodnie z art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym , faktura nie dokumentuje importu usług. Sąd nie zgodził się z twierdzeniami skarżącej, że mylne adnotacje strony na fakturze, jak i omyłkowe zawarte informacje w e-mailach nie mogą stanowić podstaw do kwestionowania faktu wykonania usługi w Polsce. Sam fakt, iż siedziba podatnika i spółki H. B. znajdują się pod tym samym adresem, jak również prowadzenie spraw obydwu Spółek przez te same osoby, czy podobnie brzmiąca firma Spółek nie może stanowić w ocenie Sądu okoliczności usprawiedliwiającej nieprawidłowości prowadzonej dokumentacji. Ponadto Sąd uznał, że pomimo obowiązku wynikającego z umowy zawartej z G. do przedmiotowej faktury nie została przedłożona specyfikacja wykonywanych usług ani specyfikacja godzinowa. Odnosząc się do zarzutów skarżącej dotyczących prowadzenia postępowania podatkowego i zgromadzonego materiału dowodowego przez organy podatkowe Sąd stwierdził, że organy podatkowe nie pominęły żadnego z przeprowadzonych dowodów, zaś na podstawie art. 191 ustawy Ordynacja podatkowa mogą odmówić dowodowi wiarygodności. Sąd uznał, że zarówno organ I jak i II instancji szczegółowo wyjaśnił przyczyny , dla których odmówiły wiary określonym dowodom i odmówiły przeprowadzenia dowodu z przesłuchania świadków, nie wykraczając przy tym poza granice zasady swobodnej oceny dowodów. Stwierdzono , iż konsekwencją uznania, że u podatnika nie powstał w sierpniu 2001r. obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu importu usług było słuszne przyjęcie przez organy podatkowe, iż podatnikowi nie przysługiwało na mocy art. 21 ust. 3 ww. ustawy prawo do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego związanego z nabyciem środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. W świetle powyższego, zasadne w ocenie Sądu było również stosownie do treści art. 27 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym ustalenie stronie skarżącej dodatkowego zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiąc sierpień 2001r.