Wyrok NSA z dnia 28 marca 2006 r., sygn. I FSK 777/05

W świetle art. 19 ust. 1 i art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatnik nie traci prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie części do produkcji, które w późniejszym okresie okazały się wadliwe. Nie ulega wątpliwości, że zakupione części do produkcji, które następnie uznane zostały za wadliwe były związane ze sprzedażą opodatkowaną.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki (spr.), Sędziowie NSA Krzysztof Stanik, Ryszard Pęk, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2006 r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. OZ w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt I SA/Wr 2021/03 w sprawie ze skargi "M." spółki z o.o. w D. na decyzję Izby Skarbowej w W. OZ w W. z dnia 24 czerwca 2003 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad 2000 roku 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz "M." spółki z o.o. w D. kwotę 1.800 zł /tysiąc osiemset/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 kwietnia 2005 r., I SA/Wr 2021/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną przez "M." Spółka z o.o. z siedzibą w D. decyzję Izby Skarbowej w W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia 24 czerwca 2003 r. (...) i poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego w D. z dnia 11 kwietnia 2003 r. (...).

Jak wynika z treści zaskarżonego wyroku Izba Skarbowa decyzją z dnia 24 czerwca 2003 r. (...) utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w D. z dnia 11 kwietnia 2003 r. (...) /sprostowanej postanowieniem z dnia 7 maja 2003 r. (...)/ określającą Spółce za listopad 2000 r. kwotę zwrotu różnicy podatku od towarów i usług w wysokości 1.031.360 zł. oraz ustalającą dodatkowe zobowiązanie podatkowe z tytułu sankcji w wysokości 2.935 zł. W uzasadnieniu swej decyzji organ podatkowy II instancji podniósł, że zakup wadliwego towaru, który następnie został zezłomowany nie miał związku z żadną czynnością wymienioną w art. 2 ustawy o podatku VAT. Zdaniem Izby w przypadku złomowania zakupionego przez Spółkę "M." wadliwego towaru sprzedawca "M.A." GmbH z siedzibą w L. winien był prawidłowo skorygować obrót w tym zakresie, wystawiając fakturę korygującą. Czynność ta nie została jednak w powyższy sposób udokumentowana. W przedmiotowej sprawie nabywca - Spółka "M." obciążała kosztami towaru i jego złomowania sprzedawcę, wystawiając faktury "za złomowanie surowców". Obciążenie za złomowanie traktowała tak jak sprzedaż opodatkowaną stawką 22%, pomimo, iż zakupiony wadliwy surowiec został zniszczony i nie mógł być przedmiotem żadnej opodatkowanej podatkiem VAT czynności /wadliwy towar nie został zwrócony sprzedawcy -protokół z kontroli przeprowadzonej w "M.A." GmbH z siedzibą w L./. W przypadku zatem, gdy nie wystąpił podatek należny, odliczanie podatku naliczonego naruszało mechanizm funkcjonowania podatku VAT i było niezgodne z obowiązującymi przepisami prawa. Izba Skarbowa nie zgodziła się z podniesionym w odwołaniu zarzutem dotyczącym naruszenia przez organ I instancji regulacji art. 19 ust. 1 i art. 20 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W ocenie Izby art. 19 ust. 1 ww. ustawy ustanawiający prawo a nie obowiązek obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie dawał skarżącej Spółce prawa do odliczenia podatku naliczonego w stosunku do wadliwych towarów. Ograniczenie takie, jak zauważyła Izba, wynikało z art. 20 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W świetle zebranego materiału dowodowego za bezzasadne również uznał organ twierdzenie Strony o istnieniu związku pomiędzy zakupem towaru a jego sprzedażą. Istnienie takiego związku jest ściśle uzależnione od zakupu towaru pełnowartościowego, który bierze udział w wytworzeniu produktu finalnego i jego sprzedaży. Odliczenie podatku naliczonego związanego z wadliwym, zutylizowanym surowcem, który nie miał związku z żadną sprzedażą spowodowało w efekcie zawyżenie kwoty tego podatku, w tej części. Za nie mające merytorycznego znaczenia dla rozpatrywanej sprawy, uznał organ odwoławczy, twierdzenie Spółki o niespójności uzasadnienia w decyzji, dotyczące wadliwości towarów, ponieważ niezależnie od tego, na jakim etapie produkcji wadliwy towar został wyeliminowany, jego zakup i tak nie miał żadnego związku ze sprzedażą opodatkowaną. Odnosząc się natomiast do zarzutu dotyczącego sposobu wyliczenia przez Urząd Skarbowy kwoty podatku naliczonego niepodlegającego odliczeniu w spornym miesiącu, organ odwoławczy nie dopatrzył się w tym względzie naruszenia prawa. Izba Skarbowa podzieliła także stanowisko Urzędu Skarbowego w D. w zakresie zawyżenia podatku należnego z tytułu obciążenia sprzedawcy kosztami złomowania wadliwego towaru. Ze względu na fakt, iż we wniesionym odwołaniu Strona nie kwestionuje prawidłowości rozstrzygnięcia organu I instancji w tej części, odstępuje się od uzasadnienia w tym zakresie.