Wyrok NSA z dnia 15 lutego 2006 r., sygn. II FSK 386/05

1. Pod rządami Kodeksu handlowego /przed 1.01.2001 r./ wspólnicy spółki z o.o. nie mogli pozostawić czystego zysku w spółce w drodze uchwały, chyba że zysk został wyłączony od podziału na mocy umowy spółki.

2. Pozostawienie zysku niezgodnie z powyższymi zasadami prowadziło do powstania nieodpłatnego świadczenia po stronie spółki, także wtedy, gdy umowa spółki przewidywała możliwość "rozporządzenia" czystym zyskiem w drodze uchwały wspólników.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2006 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej "3-D" Sp. z o.o. w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 24 listopada 2004 r. I SA/Lu 225/04 w sprawie ze skargi "3-D" Sp. z o.o. w L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 26 marca 2004 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 rok - oddala skargę kasacyjną.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 24 listopada 2004 r. I SA/Lu 225/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę "3-D" sp. z o.o. na decyzję Dyrektora izby Skarbowej w L. z dnia 26 marca 2004 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. W uzasadnieniu wyroku opisując dotychczasowy przebieg postępowania wyjaśniono, że decyzją z dnia 1 sierpnia 2003 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w L. określił "3-D" sp. z o.o. wysokość straty za 2000 r. w kwocie 227.336,52 zł wobec wykazanej w zeznaniu wstępnym CIT-8 w wysokości 273.492,92.

Podstawę decyzji stanowiło ustalenie wskazujące na zaniżenie przychodów Spółki o wartość nieodpłatnych świadczeń w kwocie 46.156,40 zł z tytułu korzystania z obcego kapitału, tj. niewypłaconej wspólnikom dywidendy w wysokości 850.000 zł, stanowiącej przychody w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ Od decyzji tej spółka wniosła odwołanie, w którym zarzuciła naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 191 par. 1 i 2 Kh oraz sprzeczność istotnych ustaleń z treścią materiału dowodowego.