Wyrok NSA z dnia 22 listopada 2005 r., sygn. I OSK 393/05

Wprowadzone w ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /t.j. Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./ sformułowanie "może zostać przyznany zasiłek celowy" /art. 32/, "może być przyznany bezzwrotny specjalny zasiłek" /art. 31a/ wykluczają wykładnię, która przyjmuje obligatoryjność przyznania tych świadczeń.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Stebnicka, Sędziowie NSA Barbara Adamiak (spr.), , Leszek Włoskiewicz, Protokolant Iwona Sadownik, po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Jerzego S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 28 stycznia 2005 r. sygn. akt II SA/Lu 1432/03 w sprawie ze skargi Jerzego S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 22 października 2003 r. (...) w przedmiocie zasiłku celowego i specjalnego zasiłku celowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. Marii S. kwotę 180 zł. /sto osiemdziesiąt złotych/ tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 28 stycznia 2005 r. II SA/Lu 1432/03, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Jerzego S. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z 22 października 2003 r. (...) w przedmiocie zasiłku celowego i specjalnego zasiłku celowego, oddalił skargę. Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. utrzymało w mocy decyzję Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w P., odmawiającą przyznania zasiłku celowego i specjalnego zasiłku celowego na sfinansowanie opłaty stałej na pobyt syna w Miejskim Przedszkolu Nr 10 w P. W uzasadnieniu organ odwoławczy podzielił ustalenia organu pierwszej instancji co do wysokości dochodów rodziny skarżącego i wskazał, że dochód rodziny znacznie przekracza kryterium uprawniające do przyznania zasiłku celowego na podstawie przepisu art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej. Uznał ponadto, że organ pierwszej instancji nie przekroczył granic uznania administracyjnego, odmawiając skarżącemu przyznania specjalnego zasiłku celowego. Organ pierwszej instancji nie dopatrzył się w sprawie takich okoliczności, które wskazywałyby na istnienie przypadku szczególnie uzasadnionego. Rodzina skarżącego otrzymuje pomoc, w szczególności przyznana ona została na sfinansowanie wyżywienia syna w przedszkolu oraz sfinansowanie obiadów dwójki pozostałych dzieci. Zakres pomocy nie może być w tej sytuacji rozszerzony o kolejny zasiłek. Należy bowiem uwzględnić także możliwości finansowe pomocy społecznej.