Wyrok NSA z dnia 18 kwietnia 2005 r., sygn. I GSK 184/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Czesława Socha (spr.), Sędziowie NSA Jan Bała, Urszula Raczkiewicz, Protokolant Małgorzata Suchocka, po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2005 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [...] Spółki z o.o. w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu administracyjnego w Warszawie z dnia 2 listopada 2004 r. sygn. akt V SA 3949/03 w sprawie ze skargi [...] Spółka z o.o. w Warszawie na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Warszawie z dnia 16 września 2003 r. [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 2 listopada 2004 r. o sygnaturze V SA 3949/03 - Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę "[...]" Spółki z o.o. w Warszawie na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Warszawie z dnia 16 września 2003 r. o nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe. Decyzja ta utrzymała w mocy decyzję organu I instancji.

Sąd oparł swoje rozstrzygnięcie na ustaleniach faktycznych organów celnych obu instancji, które stwierdziły, że zgłoszenia celne z dnia [...] objęte procedurą dopuszczenia do obrotu sprowadzoną ze Słowenii partią leków w zakresie wartości celnej towaru nie jest prawidłowe. Należało deklarowaną wartość celną towaru w wysokości odpowiadającej przedstawionej przy zgłoszeniu celnym faktur wystawionych przez słoweńskiego eksportera skorygować. Określono zatem, że w wartości celnej należy uwzględnić także udzielone importerowi przez eksportera dyskonto jako upust obniżający zafakturowaną należność eksportera. Oznacza to, że przewidziany umową sprzedaży upust był wynikiem kształtującym wartość celną transakcyjną towaru w wysokości pomniejszonej o upust ceny wynikającej z faktury eksportera przedstawionej przy zgłoszeniu celnym. Dopiero tak określona wartość (celna) transakcyjna stanowiła wartość celną towaru.

Powyższa ocena została sformułowana w związku z kontrolą celną przeprowadzoną u importera. Ujawniono zawartą przez niego z eksporterem umowę o dystrybucję i dostawę z dnia 3 stycznia 2000 r., na mocy której eksporter zagwarantował importerowi dochód w wysokości 17 % (zmieniony aneksem na 1,7 %) wartości produktów sprzedanych osobom trzecim za rok obrachunkowy oraz noty kredytowe. Noty te były księgowane i kompensowane z kolejnymi otwartymi fakturami. Importer przekazywał kontrahentowi zagranicznemu środki pieniężne w wysokości zgodnej z kwotą wynikającą z faktury handlowej. Natomiast po otrzymaniu noty kredytowej dokonywano kompensaty z kolejnymi otwartymi fakturami, powodując pomniejszenie zobowiązań wobec eksportera. Noty kredytowe wystawiano na koniec roku, biorąc pod uwagę zrealizowaną w tym roku sprzedaż. Zgodnie z treścią księgi zakupów noty kredytowe wystawione na podstawie zawartych umów pomniejszały zobowiązanie importera wobec eksportera. Wartość z faktury handlowej pomniejszała udzielone importerowi dyskonto wynoszące 1,7 % dochodu ze sprzedaży. Noty kredytowe dotyczyły towarów opisanych na fakturach załączonych do zgłoszeń celnych.