Wyrok NSA z dnia 22 września 2005 r., sygn. II GSK 168/05
Artykuł 52 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych /t.j. - Dz.U. 2003 nr 15 poz. 148 ze zm./ nie mógł być podstawą do podjęcia przez Sejmik Województwa uchwał o woli poręczenia długoterminowych kredytów bankowych.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 22 września 2005 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Regionalnej Izby Obrachunkowej w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 21 kwietnia 2005 r. I SA/Łd 137/05 w sprawie ze skargi Województwa Ł. na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w Ł. z dnia 1 grudnia 2004 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w przedmiocie finansów publicznych - uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; (...).
UZASADNIENIE
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 kwietnia 2005 r., I SA/Łd 137/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił zaskarżoną uchwałę w sprawie ze skargi Województwa Ł. na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w Ł. z dnia 1 grudnia 2004 r., (...), w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w przedmiocie finansów publicznych.
Uchwałą z dnia 1 grudnia 2004 r. Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Ł. stwierdziło nieważność uchwał Sejmiku Województwa Ł. z dnia 26 października 2004 r. w sprawie wyrażenia woli poręczenia kredytu bankowego: (...) dla Wojewódzkiej Stacji Ratownictwa Medycznego w Ł., (...) dla Samodzielnego Szpitala Wojewódzkiego im. Mikołaja Kopernika w P.-T., (...) dla Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. Mikołaja Kopernika w Ł., z powodu ich sprzeczności z prawem, to jest art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych /t.j. - Dz.U. 2003 nr 15 poz. 148 ze zm./.
Badając zgodność z prawem wskazanych uchwał, Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej przywołało przepis art. 52 ust. 1 i 2 ustawy o finansach publicznych, którego dyspozycja stanowi, że jednostki samorządu terytorialnego mogą udzielać poręczeń i gwarancji, z uwzględnieniem przepisów tej ustawy. Łączna kwota poręczeń i gwarancji określana jest w uchwale budżetowej, zaś poręczenia i gwarancje są terminowe i udzielane do określonej kwoty. W ocenie Kolegium Izby Obrachunkowej uchwały Sejmiku Województwa Ł. w sprawie wyrażenia woli udzielenia poręczeń zaciąganych kredytów przez samodzielne wojewódzkie zakłady opieki zdrowotnej, dla których organem założycielskim jest samorząd województwa, mają charakter zobowiązań długoterminowych obciążających budżety lat przyszłych. Łączna kwota udzielanych poręczeń wynosi 51.000.000 złotych z terminem obowiązywania przez 10 lat. Określone w badanych uchwałach kwoty poręczenia obejmują wyłącznie kwotę główną długu przyszłego, nie obejmują natomiast kosztów obsługi kredytów, to jest odsetek i prowizji, co do których Sejmik Województwa także wyraził wolę poręczenia. Zdaniem organu nadzoru tym samym nie została określona kwota poręczenia, nie została także określona górna granica odpowiedzialności poręczyciela /Województwa Ł./ za kredyty zaciągane przez podmioty wskazane w uchwałach na wypadek gdyby kredytobiorcy nie wywiązywali się z ich terminowej spłaty. Z tych względów Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej stwierdziło, że wyrażenie przez Sejmik Województwa woli udzielenia poręczenia bez oznaczenia wysokości zobowiązania objętego poręczeniem narusza dyspozycję art. 52 ust. 2 ustawy o finansach publicznych.