Wyrok NSA z dnia 7 lipca 2005 r., sygn. FSK 2560/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędziowie NSA Jerzy Rypina, Włodzimierz Kubiak (spr.), Protokolant Ewa Głowacka, po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2005 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej "K." Spółki z o.o. z siedzibą w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 7 lipca 2004 r. sygn. akt I SA/Łd 999/03 w sprawie ze skargi "K." Spółki z o.o. z siedzibą w Ł. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia 30 czerwca 2003 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "K." Spółki z o.o. z siedzibą w Ł. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. kwotę 2.700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 lipca 2004 r. I SA/Łd 999/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę "K." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia 30 czerwca 2003 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r.

W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że decyzją Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. z dnia 31 marca 2003 r. zakwestionowano możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty 259.125, 06 zł, stanowiącej wydatek poniesiony z tytułu zawartych pomiędzy skarżącą Spółką a "M." umów leasingu operacyjnego 22 samochodów ciężarowych marki Fiat Palio Weekend 1,2 Van i Fiat Brava 100 HSX. Organ kontroli stwierdził, że umowy te zostały zawarte w okresie od dnia 21 kwietnia do 25 maja 1999 r. na czas oznaczony - 24 miesięcy, po upływie którego przedmiotowe samochody zostały zwrócone leasingodawcy a następnie sprzedano je ośmiu pracownikom skarżącej Spółki za cenę kilkakrotnie niższą od ich wartości rynkowej, odpowiadającą swą wysokością opłacie końcowej określonej w planie spłaty rat leasingowych. Na zakup samochodów skarżąca Spółka udzieliła pracownikom pożyczek ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, w wysokościach odpowiadających wartości zakupionych samochodów i w terminach wskazujących jednoznacznie, że celem udzielonych pożyczek było nabycie w przyszłości prawa własności samochodów. Analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego /konta księgowe Funduszu za lata 1999-2001/ wykazała, że w roku 2000 skarżąca Spółka ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wypłaciła cztery pożyczki na łączną kwotę 6.300 zł, a w dniu zakupu przez pracowników Spółki samochodów będących wcześniej przedmiotem leasingu, pomiędzy skarżącą Spółką a ich nabywcami doszło do zawarcia umowy najmu, po zakończeniu której Spółka odkupiła samochody za cenę odpowiadającą ich rzeczywistej wartości rynkowej. Z uwagi na to, że umowy sprzedaży samochodów zostały zawarte dopiero na kilka dni przed spłatą udzielonych przez skarżącą Spółkę pożyczek stwierdzono, iż wskazuje to jednoznacznie na to, że Spółka zakupiła środki trwałe na raty a umowy leasingowe zostały zawarte dla pozoru w celu obejścia przepisów obowiązującego prawa.