Wyrok NSA z dnia 3 listopada 2005 r., sygn. FSK 2492/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędziowie NSA Edyta Anyżewska (spr.), Stanisław Bogucki, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2005 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 26 maja 2004 r. sygn. akt I SA/Łd 1086/03 w sprawie ze skargi Pawła S. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia 27 czerwca 2003 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz skarżącego Pawła S. kwotę 1.800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 26 maja 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia 27 czerwca 2003 r., którą Izba Skarbowa po rozpatrzeniu odwołania Pawła S. od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. z dnia 9 kwietnia 2003 r. w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r. w kwocie 127.574,60 zł, utrzymała w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu decyzji Izba Skarbowa stwierdziła, że w analizowanym roku spółka cywilna "K.", której wspólnikiem był podatnik zawyżyła koszty uzyskania przychodów o kwotę 98.464,70 zł z powodu zaliczenia do kosztów kwot:

- nakładów inwestycyjnych w wysokości 5.348,48 zł na zakup i montaż okien połaciowych w dachu remontowanej nieruchomości w Ł. przy ul. G. 54,

- wydatków na prace remontowo-modernizacyjne hotelu w W. w wysokości 50.724,51 zł, który to hotel był w 1999 r. wyłączony z eksploatacji z powodu remontu.

Działaniem powyższym naruszono zdaniem Izby przepisy art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z par. 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Izba podkreśliła, że zgodnie z powołanym przepisem art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. "c" nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które stosownie do odrębnych przepisów powiększają wartość tych środków, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.