Wyrok NSA z dnia 8 grudnia 2005 r., sygn. II FSK 27/05

1. Podstawą stwierdzenia nieważności decyzji może być rażące naruszenie każdego przepisu prawa, w tym również procesowego. Jednakże wada wskazująca na nieważność decyzji musi tkwić w samej decyzji, a to znaczy, iż z reguły jest następstwem rażącego naruszenia prawa materialnego. Nie będzie zatem uzasadniać stwierdzenia nieważności decyzji naruszenie przepisów postępowania, nawet o charakterze rażącym, jeżeli sama treść decyzji odpowiada prawu.

2. Określone przychody powinny być uznane za należne, koszty zaś za poniesione dopiero wówczas, gdy danego rodzaju zdarzenie faktyczne lub prawne wystąpi w rzeczywistości. Oznacza to, iż o przychodzie można mówić dopiero z momentem umorzenia pożyczki. Tym samym przyjęcie do celu przeliczenia waluty obcej na złote średniego kursu Narodowego Banku Polskiego z dnia zawarcia umowy o umorzeniu pożyczki należy uznać za prawidłowe.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędziowie NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Arkadiusz Cudak, Protokolant Natalia Prałat, po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2005 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej M. S.A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 16 sierpnia 2004 r., sygn. akt I SA/Ka 1694/03 w sprawie ze skargi M. S.A. na decyzję Izby Skarbowej w K. z dnia 7 lipca 2003 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2001 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od M. S.A. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 7.200 (siedem tysięcy dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 16 sierpnia 2004 r. /I SA/Ka 1694/03/ Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę "M." S.A. w K. na decyzję Izby Skarbowej w K. z dnia 7 lipca 2003 r. w przedmiocie określenia wysokości podatku dochodowego od osób prawnych.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji ustalił, iż zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa w K. utrzymała w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia 16 kwietnia 2003 r. określającą "M." S.A. zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2001 r. w wysokości 571.744 zł. Decyzja ta zapadła w wyniku przeprowadzonej u podatnika kontroli, gdyż stwierdzono nieprawidłowości w zakresie ewidencjonowania przychodów i kosztów uzyskania przychodów. W konsekwencji zwiększono przychody spółki o kwotę 15.899.298,66 zł /otrzymane odsetki od pożyczek oraz umorzenie pożyczek/, pomniejszono je natomiast o kwotę 569.374,35 zł /dodatnie różnice kursowe/; zwiększono także koszty uzyskania przychodów o kwotę 13.177.908,34 zł /najem, koszty zarządu, straty ze sprzedaży papieru, naprawy samochodu, zapłacone odsetki od pożyczki/, zmniejszając je równocześnie o kwotę 19.915,20 zł /usługi telekomunikacyjne/. Z powyższych ustaleń za nieprawidłowe i naruszające art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uznał podatnik jedynie nieuznanie za koszty uzyskania przychodów różnic kursowych powstałych przy umorzeniu pożyczki udzielonej w walucie obcej.