Wyrok NSA z dnia 31 marca 2005 r., sygn. FSK 1284/04

Nie można w trybie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ w zw. z art. 176 cyt. ustawy skutecznie zakwestionować odpowiedzialności płatnika bez zarzutu naruszenia art. 30 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2005 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej (...) Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego "B." Spółki Akcyjnej z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 10 lutego 2004 r. I SA/Ka 183/03 w sprawie ze skargi (...) Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego "B." Spółki Akcyjnej z siedzibą w K. na decyzję Izby Skarbowej w K. z dnia 20 grudnia 2002 r. (...) w przedmiocie określenia wysokości podatku dochodowego od osób fizycznych nie pobranego przez płatnika - oddala skargę kasacyjną; (...).

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 10 lutego 2004 r. /I SA/Ka 183/03/ Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę (...) Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego "B." S.A. w K. /płatnik, Przedsiębiorstwo/ na decyzję Izby Skarbowej w K. z dnia 20 grudnia 2002 r. (...) w przedmiocie określenia wysokości podatku dochodowego od osób fizycznych nie pobranego przez płatnika. Z ustaleń Sądu wynika, że decyzją z dnia 22 lipca 2002 r. Pierwszy Urząd Skarbowy w K. orzekł o odpowiedzialności podatkowej płatnika w związku z niedopełnieniem przez niego obowiązków, tj. nieobliczeniem, niepobraniem i niedeklarowaniem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od części wypłacanych wynagrodzeń ze stosunku pracy za miesiące od stycznia do grudnia 1998 r. i określił wysokość zaległości z tego tytułu w kwocie 49.942,11 zł oraz odsetek należnych na dzień wydania decyzji w kwocie 76.165,60 zł. Organ ten w postępowaniu stwierdził, że Przedsiębiorstwo nie opodatkowało, /a uznało za zwolnione z opodatkowania/, ekwiwalentów wypłacanych pracownikom na podstawie umowy o pracę z tytułu używanych przez nich przy wykonywaniu pracy, stanowiących ich własność, narzędzi, materiałów lub sprzętu. Organ ten podkreślił, że metoda pośrednia ustalenia wysokości ekwiwalentu wynikająca z rocznych norm zużywania się narzędzi i przeciętnych cen rynkowych nie jest wystarczająca do zastosowania zwolnienia, o jakim mowa w art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Brak dokumentów potwierdzających korzystanie ze zwolnienia podatkowego uniemożliwia wykorzystanie jako środka dowodowego z zeznań świadków.