Uchwała składu 7 sędziów NSA z dnia 14 marca 2005 r., sygn. FPS 1/04

W stanie prawnym obowiązującym w 1999 r. dopuszczalne było ustalenie spółce cywilnej dodatkowego zobowiązania podatkowego na podstawie art. 27 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Naczelny Sąd Administracyjny, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Marii Teresy Kalocińskiej, w sprawie ze skargi kasacyjnej Bogdana K., Krystyny K., Pawła K. spółka cywilna "K." w K. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Ośrodka Zamiejscowego w Poznaniu z dnia 3 grudnia 2002 r. (...) w sprawie ze skargi Bogdana K., Krystyny K., Pawła K. spółka cywilna "K." w K. na decyzję Izby Skarbowej w Z.-G. z dnia 20 lutego 2001 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 1999 r., po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2005 r. na posiedzeniu jawnym w Izbie Finansowej następującego zagadnienia prawnego budzącego poważne wątpliwości, przekazanego przez skład orzekający Izby Finansowej Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia 11 maja 2004 r. FSK 121/04 do wyjaśnienia w trybie art. 187 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./:

Czy w stanie prawnym obowiązującym w 1999 r. nałożenie na spółkę cywilną dodatkowego zobowiązania w podatku od towarów i usług może doprowadzić do naruszenia wobec wspólników takiej spółki - wynikającego z art. 2 Konstytucji RP /wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 kwietnia 1998 r. - Dz.U. 1998 nr 139 poz. 905/ - zakazu stosowania wobec tej samej osoby za ten sam czyn sankcji administracyjnej określonej w art. 27 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jako "dodatkowe zobowiązanie podatkowe" i odpowiedzialności karnej skarbowej? - podjął następującą uchwałę:

UZASADNIENIE

Zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości, przekazane do rozpoznania Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, wyłoniło się na tle następującego stanu faktycznego: