Wyrok NSA z dnia 19 listopada 2004 r., sygn. FSK 1228/04

1. Artykuły 7 i 107 § 1 i 3 k.p.a. nie mają charakteru materialnego - stanowią element procedury obowiązującej przed organami administracyjnymi, a mianowicie określają zasadę praworządności i wskazują elementy formalne decyzji. Przepisy te więc nie mieszczą się w podstawie, o której mowa w art. 174 pkt 1 p.s.a. Gdyby natomiast zarzut naruszenia powyższych przepisów rozpatrywać w ramach podstawy wymienionej w art. 174 pkt 2 p.s.a., to także nie mógłby on doprowadzić do podważenia zaskarżonego wyroku. Adresatem norm wynikających z zarzucanych przepisów są bowiem organy administracyjne, a nie sąd. W tej sytuacji powołanie w skardze kasacyjnej wspomnianych przepisów w oderwaniu od przepisów postępowania sądowo-administracyjnego nie pozwala traktować ich jako podstawy kasacyjnej wymienionej w art. 174 pkt 2 p.s.a.2. Skoro skarga kasacyjna formalnie nie zawiera zarzutu naruszenia przepisów postępowania (art. 174 pkt 2 p.s.a.), w szczególności w odniesieniu do ustaleń faktycznych przyjętych w zaskarżonym wyroku, mimo że w uzasadnieniu skargi kasacyjnej podkreśla się błędną ocenę stanu faktycznego, ustalenia stanowiące podstawę faktyczną rozstrzygnięcia zawartego w zaskarżonym wyroku muszą być uznane za wiążące dla sądu rozpatrującego skargę kasacyjną